-Uykun mu geldi
-Evet, ama sesini duymadan uyumak istemiyorum...
-Nefessiz kalmak gibi değil mi birbirimizi sesini duymadan uyumaya çalışmak.
-Hatta karanlığı üzerine bürünmek gibi, buz gibi birşey...
-Kalbinin atışını duyarak uyumak istiyorum kilometrelerce ötedesin ama olsun benimkisi de hayal işte.
-Olsun uğur böceğim hayallerimiz değil mi hala sımsıcak tutan içimizdeki sevgimizi.
-Kesinlikle öyle ama bazen yıpranıyorum biliyor musun? Bazen gerçek miyiz değil miyiz anlayamıyorum, gözlerini görmeden yaşamaya çalışmak karanlıkta kalmak gibi bir şey.
-Umudumuz var ama kar tanem, bir gün sesini kulağımın dibinde duyacağım, nefesini içimde hissederek geçen anlarımız, hatta dakikalarımız olacak...
-Olur mu dersin? Neden olmasın ? Korkuyorum ama ya beni eskisi gibi sevmezsen elin elime değince,nefesimi içine çekince.
-Olur mu öyle şey ben asıl sensizken nefes alamıyorum, yolumu kaybediyorum.
-Ne güzel şeyler söylüyorsun beni gerçekten seviyor musun sen ya...
-Salaksın aşkım çok salaksın içindeki o büyüttüğün şey bebeğimiz mi ? Daha elin elime değmedi,sevgimi büyütüyorsun içimde tek başına mı büyüttün onu? O ikimizin bebeği. Tabi ki kendimden bile çok seviyorum şüphen mi var.
-Hayır ama çok sevmekten korkuyorum, çok sevdiğimle sınanmaktan korkuyorum.
-Sevmeyelim mi diyorsun şimdi gecenin bir yarısı korkarak kaybedelim mi ?
-Hayır ne alakası var aşkım sadece sevelim ama çok sevmeyelim olur mu? Çok sevdiğimizi kendimizden bile saklayalım.
-Çok sevmeme oyunu diyorsun bunun adına çocuksun sen ya...
-Oyun falan demedim ben çocuk olan da sensin bi kere ben sadece kaybetmekten korkuyorum.
-Saat geç oldu aşkım uyusak mı dersin..
-Akıllıca, saat 3 olmuş sabah 7:30 ’da işe başlayacak olan sen değilsin.
-Senden 1 saat sonra işe gidiyorum diye tafra mı yapıyorsun bana.
-Asla...Hatta ben uyandığımda senin nasıl uyuduğunu hayal ederek başlıyorum güne, bu ne kadar güzel biliyor musun?...
-Çok tatlısın...
-Sende çok umutsun...
-İyi geceler uğur böceğim.
-İyi geceler kar tanem...
Mehmet Kovancı