3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1441
Okunma

Bir akşam kocam elinde dev gibi, siyah, deriden yapılmış bir fil biblosu ile geldi eve. Beklediği kadar sevinmedim. Sevinemedim çünkü evde lüzumsuz eşyaya tahammülüm yoktu artık! Nereye koyacağımı bilememiş saklamıştım bir köşeye.
Bu avcı/toplayıcı içgüdüleri yüzünden erkekleri suçlamak doğru değil belki. Biriktirmek bizim kültürümüzde var. Oysa eskiden… Mesela atalarımız Orta Asya’dan gelip Anadolu’ya yerleşmeden önce…Yani yerleşmek derken, ev filan kurup eşyalı, möbleli hayata geçmeden önce böyle sorunlar mı vardı? Göçebe yaşamda bir meraya yerleşir, koyunu, keçiyi otlatabileceğin kadar kalır sonra toplarsın çadırı. Yanında taşıyabileceğin kadardır eşyan. Ne eksik, ne fazla...
Oysa bir ev kuruyorsan önce ihtiyacın olanlarla ama sonra mutlaka asla kullanmayacağın bir sürü ıvır zıvırla dolar evin. Göçebeyken sana hiç lazım olmamış mobilyalar alınıp başköşelere konur ve içleri doldurulur. Bu eşyalar gelirken, genellikle isimlerini de dışarıdan getirirler. Bu isimlerden bahsederken bizi duyan Fransızca konuşuyoruz zannedebilir. Nedense biri çıkıp “Yahu millete eziyet etmeyin, şunlara Türkçe birer karşılık bulalım” dememiştir.
Örneğin bizim “antre”de şu “konsol”-“etajer”-“komodin” benzeri şeyden var. En eşyasız yer olan “antre”mize koymayı uygun bulduk. Aman ne isabet buyurmuşuz efendim. Meğer ne kadar gerekli bir şeymiş o! Kapıdan girince elindekileri bırakacağın ve hep göz önünde olduğundan, giderken unutma riskini ortadan kaldıran harika bir alan. Vazgeçilmez bir emanetçi.
Ne var ki, ismi problem. Çocuklar anlamıyor.
-Gözlüğümü getirir misin?
-Nerede?
-Konsolun üzerinde.
-Ne?
-Etajer var ya canım, antrede
-Ney , nerde, nerde?
-Offf! Hani şu çekmeceli, altı da dolap…
Tarif edene kadar, kalkıp kendin alırsın. Neyse ki hiç hazzetmediğim fil biblosu işe yaradı.Yerleştirdim üzerine malum eşyanın. O dev cüssesiyle bir “ Nişantaşı” gibi. Şimdi hiç uğraşmıyorum.
-Telefonum nerede hayatım?
-Filin yanında.
-Anne, anahtarlığımı gördün mü?
-Filin oraya bak!
Ben işin kolayını buldum. Dilimiz arınana dek her eve bir fil lazım.
Şule TEK