Çok farklı sevdim ben onu... Her şeyden daha ayrı, daha sıcak, daha hissiyatlı. Yalvarmalara sığdırdım ismini, dualara döktüm. Kaderime boyun eğmekten kurtulamamak,
çaresiz kalmak, acılarla olgunlaşmak ve dertlerle yontulmak vardı seninle aramda. Şu sayısız gözyaşlarım şahittir buna, ben seni çok başka sevdim. Öylece otururduk ya seninle yan yana... İnsanlar konuşarak anlaşırlar, aşıklar susarak... Bizim konuşkanlığımız susmaktan ibaretti can damarım, sessizlikten ve gözyaşlarından ibaret. Can-ı gönülden sevenler susarak anlaşırlar işte. Fakat, senin suskunluğun bile konuşmazdı sevdiğim. Benimkini ah bir bilsen... Ben seni sevdiğimi dağlara taşlara haykırdım. Masum balıklara anlattım seni, şırıl şırıl akan derelere... Kim diyebilir ki şimdi, "sevgi bir hiçtir, yalandır" diye. En ağır sevgiydi benimki, her şeyi tattığım aşktı... Dayanamadığım mısralara döktüm benliğimi, içimi, "her şeyim’i"... Ben seni ne türlü sevdim bir bilsen, ah bir bilsen ne kadar sevdim. Dualarımla besliyorum sevgimizi. Her gecenin sabahı yeniden başlıyorum ikimize. İçin rahat olsun sevdiğim, ikimizi de emanet ettim sevgimize. Olur da bir gün pişman edersin belki beni, utandırırsın sözcüklerimden... Sen mutlu ol da, ben yutarım cümlelerimi çığlıklarla, sen mesut ol, ben yutarım sevdiğim. Anlatmak ile bitiremem ben seni, sığmazsın cümlelerime, böyle uzayıp gider gözyaşlarım ile hecelediğim kelimelerim. Anlatacak çok fazla duygu besliyorum sana karşı ama dilim tutuluyor, konuşamıyorum. Bu yazılanlar zerresi etmez fakat yine de bir adı olsun hislerimin.
Cümlelerinin güven dolusu olması dileklerimle masum sevdam...

Enes Demirci