Hep aynı umutlarla yok ederler insanları

Önce elde edebilmek için bin bir takla atarlar, sonra kurtulmak için susarlar...

Bir bavul dolusu güzel sözler, tatlı diller ve komiklik olsun diye şaklabanlıklar yapıp gönlünü kazanırlar.

Ben senin için ölürüm, ömrümün sonuna kadar seveceğim seni,
her ne olursa olsun vazgeçmeyeceğim, bir damla göz yaşına kıyamam.


Ve daha bir sürü sözler uçuşur, tutunca ellerinden.

Zaman geçer günler ayları aylar seneleri kovalar ve yavaş yavaş monotonlaşır ilişki, tartışmalar sevgi sözcüklerini ezmeye başlar.

Kavgalar aşkın ömrünü uzatır yalanına inanmak tek umuttur o an aslında

Çaresiz inanırız ve sabrederiz neden peki ?

Neyin sabrını gösterme çabasındayız ki mutsuzluk tavan etmişken seven bakışlar yabancılaşmışken, farkındayken bunların, neden durmak zorunda hissederiz ki kendimizi...

Cevapsız belki daha bir sürü sorular an gelir çekip gidesin gelir karar verirsin terk ediyorum seni dersin bin pişman olup geri dönersin.

Dönersin başı eğik utana utana hatırlarsın söylediğin sözleri ama susarsın çünkü seviyorsun ve işte tam bu zamanda soruların cevabını alırsın

Karşında sevdiğin olur, olur olmasına da aklı nerede diye düşünürsün kalırsın öyle tek başına.

Varlığındaki yokluğunu yaşarsın bu defa yaklaşmak istersin indiriverirsin aşılmaz duvarları.

Tam o anda tokat gibi sözleri suratına vurur, yutkunursun karanlık bir köşe arar ve ağlarsın. Öyle çok ağlarsın ki hıçkırıklarını sadece sen duyarsın. Duymasın diye de sessizce dişlerini sıka sıka ağlarsın bitersin içten içe.

Hiç bir değerin kalmamıştır anlarsın geçmişteki sevginin bittiğini, senin ellerini tutmadığında anlarsın.

Ve ben anlıyorum işte koca bir aşkın bittiğini.

Yalnız kaldığımı ve affedilemeyecek kadar büyük bir hata işlediğimi sanıp susuyorum.

Kahrolası gidişimin hiç olmamasını dilerdim ama sadece dileyebiliyorum ne geçen zaman geri gelir ne yapılan hatalar silinir.

Yıpranmış duygularım var, darmadağın hayallerim ve birde gözümden düşen senli günlerim, sussam olmuyor konuşsam olmuyor acılarla geleceğe mahkumiyetim.

Tek umudum yarınlar bu yüzden hala sabrediyorum.

Aşksız geçen her saat için ne yapmalı sana bilmiyorum ki.

Ver elini sevdiğim, aksın parmak uçlarımızdan vedalar...


21 Kasım 2013

Rasim Yılmaz