Hani insana ’anlat’ derler.Anlatırsan rahatlarsın.Aslında senin rahatlaman değil onun derdi.Baraj kapılarını zorlayan su gibi olan merağını gidermekten başka bişey değildir diretişi.Yalvaran gözlerle seyreder gözlerini,kulaklarını dik tutar bir kelime atlamamak için.Sen konuştukça o biraz daha yakınına girer.Anlattıklarının arasında komediyi yakaladığında senin tebessümüne o kahkahayla eşlik eder.Olur da kendine göre müstesna gördüğün sıkıntılı sözlerini dinlerken bir o kadar daha kulak kesilerek muazzam bir üzgün yüz görürsün karşında.Aman bitirmesin diye bir sigara uzatır,ya da içecek bir şeylerle merağını hiç sekteye uğratmak istemez.
Devam edersin sen;İçinden sana sorular sormak ister,lakin bir taraftan da konuyu dağıtmak istemez.Adeta bir kayıt cihazı gibi ezberindedir sen mutlu sözlerin ve ya isyan sesin..
Bir şekilde biter sohbet.Aradan az zaman geçer biriktirdiği soruları sıralar sana.Sen de yanıtsız bırakmazsın.O kendi kafasına göre bazı telkinlerin yanında seni çok yakın bir dost gördüğünü dillendirip güvenini kazanmak için yapmadık kelime oyunu bırakmaz.
Başka bir güne uyanırsın ertesi gün.Belki de dünden üstünden attıklarınla kendini daha hafif hissedersin.Hayata daha bir umutla bodoslama dalarsın.Oysa seni bekleyen sürprizden habersiz bakarsın işine gücüne..
Ve mutlaka açılır baraj kapakları.Senin anlattıkların sel gibi büyür o ’çakma’dostunun bedeninde.Tutamaz kendini dayanamaz.
Başka insanlar çıkar karşına,hiç biri daha önce baktıkları gibi bakmazlar sana.Bir derinlik bin soru işaretiyle deler sizi gözleri.Anlattığınızın dostun sır kapıları taşarak onların bedeninde gölleşmiştir artık.Onları da rahatsız etmeye başlayınca çözülür feriştahın pelerini,dökülür etekte ki taşlar.Anlattıklarınızın her veriyonunu,hatta ütopyanıza uğramamış onlarca masallar anlatılır size.Yüksek bir kahkahayla beraber kavi küfürü fırlatır dudaklarınız.

aslım torağın tenidir
şaşar beşerin ehlidir
iki kışının bildiği
sırf bu yüzden
sır değildir


Faruk CİVELEK