Gözlerin susmasa...küçük yaralı bir serçe gelip otursa yanı başına.hayaller uçup gitmese ellerimizden...öylece kalsak baş başa.
Kuşların göç zamanı hiç gelmese..İşitmesek ayrılığın seslerini...
Neden yüzüme bakmıyorsun?Neyi benden saklıyorsun?İçim kan ağlıyor görmüyor musun?
Ayrılık yağmurları döverken penceremi,
Hüznümü izliyorsun sessizce yine...
Sevdiğim bir kitabı yarıda bırakır gibi.
Sönüyor yüreğimin tüm ışıkları...
Dağ yamaçlarım sert kışlara teslim,
sözlerim titriyor,söylemek istediklerim b/ağlanmıyor zamanın kıskanç gözlerine.
Ben gözümü baharlara seninle açtım.Seninle uyandım ağrılı sabahlara.
Gecelerim de,düşlerimin çirkin oyunlarında yağmalandım.
Sürgüne yatan umutlarımdan koparamadım kendimi.
Biliyorum,
Ben bu sevda savaşında kaybedenim.
Yine de sevgi kapılarımı kapatmadım sana...
Ben her mevsim gözyaşınım.
Sonsuz denizlerin açıklarında..
Kah ağladığında,
kah gözlerinin vuslat zamanı yansımalarında
Hatırlayacağın bir kaç anı bıraktım yaralı serçenin ağzına,
Sarı başakların saçlarına suretim düşerse
Başını kaldır gökyüzüne
Kalbin belki pişmanlıkla hüzünlenecek
Ama ben biliyorum ki,
Hiç kimse sahipsiz değildir ve herkesin sevdası düşlerinde yazılıdır..
Bensiz kaldığın zamanlarda ellerini kalbinin üzerine koy...
Dinle sevgili gözyaşımın sesini dinle...