------bugün 23 nisan, tarih dersi verecek değil sözlerim. sabırla okuyun ve kendinize pay çıkartın. bugün milyonlarca çocuk hiç yere ölüyor. kimi açlıktan kimi ise hiç yere. aklıma birden panzerlere ve tanklara taşla karşılık veren çocuklar geldi. afrikada bir lokma ekmek için ellerine silah alan çocuklar da... onların daha sağlıklı bir ortamda olması yerine hayat mücadeles,ne girmiş olması çok acı. ben eminim ki parçaları tam olan bir bebek ellerine geçmemiştir. bebeğin ya yüzü yoktur ya da kollarından bir eksiktir. bizler onlara göre çok şanslıyız. neden mibizler? çünkü bir zamanalrın 23 nisanı gelsin diye takvimden gün sayardık. elbiselerimizi giyer sabah erkenden yollara düşerdik. onların böyle bir şansı olmadı hiç.
------ ya da neden doğduğunu bilmeden kendini bildiği andan itibaren yetimehane de yetişen çocuklara gidiyor aklım. anne sevgisinden mahrum aile sıcağına hasret yetimhane bebekleri... ya onların doldurduğu çile? büyüdüklerinde bile kendierine arka çıkcak bir aileleri olmayan doğuştan şansız çocuklar.
----- evet bugün dünya çocuklarının bayramı. ama savaş ve sömürge ülkesinde çocuklar için değişen ne ? bugün daha möı az mermi yağacak başlarına? ya da daha mı çok yiyecek geçecek ellerine? hayır sanmıyorum.
-----bence çocuklarımı eğtirken onlara israfı değil bulundukları hale şükretmeyi öğretmeliyiz. onları dövmek yerine daha anlaşırlır şekilde anlatmalıyız. ben biliyorum ki bugün çocuk diye gördüklerimiz bizim kadar olmasa da herşeyin farkındalar. onları hafife almamalıyız. ve onların bu güzel günlerinde onları üzmememiliyiz. diğer çocuklar için yardım yapmalıyız.
------ son olarak hayatın toz pembe olmadığını dünyanın da acı bir tarafı olduğunu bilmeli ve ona göre yaşamalıyız.
saygılarımla

zuhal yıldız üren