En son hatırladığım senin o masmavi gözlerindi Leylam... Seni o kadar sevmeme ve uğrunda her şeyimi feda etmeme rağmen senden sadece nankörlük gördüm. Oysa senin için bir çok insanı karşıma aldığım, kırdığım, deli divane bir hayat sürdüğüm, her anımın ızdırap ve kedere gark olduğunu anlayamadın belki de kapasiten yetmedi Leylam.
Hani derler ya gül dikensiz olmaz diye. Ben seni dikenlerinle sevdim her gün bu dikenler yüreğime bata bata... O kadar gülün içerisinde kırmızı gülü seçip bağrıma bastım kardelen çiçeğim...
Sırf senin için karları bin bir zahmetle her zerrem dona dona deldim sırf gül cemalini temaşa etmek için. Senin o gül yüzünün hiç bir zaman üzülmesini istemedim son nefesime kadar... Başkaları para, pul, mevki-makam yararlanma derdindeyken, ben seni Allah’ın emaneti olarak, hiç bir çıkar amacı gütmeden, tertemiz bir gönül esintisiyle sevdim. Seni her gördüğümde heyecanım bir kat daha artardı, sensiz geçirdiğim bir dakkam yıllar gibi gelirdi bana.
Sen ne yaptın Leylam bana dert tasa dan başka ne verdin? Karşılık beklemeden tüm nefeslerimi senin için tükettim.
Şu an nerdeyim biliyor musun? Toprağın altında sıkışmış yılan çıyanlarla dolu bir mezardayım. İçerisi zifiri karanlık Münker Nekir Melekleri sorgu ve suale gelecekler birazdan. Onlara ne cevap vereceğim Leylam? Senin için yaptıklarımın zerre kadarını Yaradan için yapabilseydim belki bir cevabım olurdu ama nafile.
Beni düşüneceğini zannetmiyorum, fakat bir anlık aklına gelirsem şu sözlerimi unutma...
zaman olur ki bir kişiyi seversen sırf Allah için sev, Ona karşı duyduğun hisler seni sevgililer Sevgilisinden uzaklaştırmasın. Burada durumum ne olur onu bilemem ama sen hep ölümü ve ötesini düşün. Dünya ve Ahiret sevgini aynı dengede tut. Bir gün buraya geleceğini ve ona göre azık toplayacağını bir an olsun düşüncenden çıkarma. Umarım hem bu tarafta hemde öte tarafta mutlu olursun. Ben dünyamı yıktım sen onu her hareketin ile bina et. ELVEDA LEYLAM.
Bedrettin BAYEZİT (07.11.2013)