Yalnızım şu gurbet sokaklarında yalnızım.Özlüyorum Anadolu nun kokularını buram buram. Evimden sıcacık sobayla ısınmayı özlüyorum .
Dondurucu kışı özlüyorum. Ve şimdi yaşayamıyorum ölüyorum aslında sensizlikten.O diyarlarda dolaşmayı koyun kuzuları gütmeyi özlüyorum
Aslında ben seni ben seni özlüyorum memleketim.
Beş kıta lık bir Şiir gibi hissediyorum kendimi.Yalınız bu sokakları dolanıyorum
Başı boş ve sensiz ölmek istiyorum memleketim.
Sensizlik bana zor geliyor.Gözlerim yaşla dolu bakıyor ak denize
Ak denizin derinliklerine gömülmüş bir ruh gibiyim memleketim.
Hayatım sensiz geçiyor.?
Nerde sin söyle ki seni şu yabancı sokaklarda bulayım.
Bulayım ki özlemimiz dinsin.Dinsin ki o sıcak sobanın üstündeki ekmeğin
kokusunu almak.Geliyorum memleketim bekle beni .
Bekle ki hüzünlerimiz din sin.Bekle ki komşuluk kardeşlik tohumları yeşersin.Kanlar dökülmesin hasret sona ersin MEMLEKETİM.

25 /11 /2011

ETHEM ARSLAN