Onkoloji servisinde ilk kez dolanıyorum.Çok şaşkınım çok.İnsanların yarısından çoğu kanser olmuş ,haberimiz yok.Normal bir hastahanede bu kadar yoğunluk ve sıra yok.Her bölüm tıklım tıklım.
Bazı işlemler için sağa sola geçmek zorundayız .Fakat inanın geçemiyoruz.Kalabalığı yarmak gerek.İnsanlar hasta zorlayamıyoruz,kızamıyoruz.
Biraz oturuyorum ,birazdan bir kadın kendisini çok kötü hissediyor ve yığılıyor.Kadın çok modern bir tip.Çarşaflı bir hasta kadına yardım ediyor ve kucağına yatırıyor.Elini yüzünü ıslatıp moral veriyor.Bir iki dakika geçmeden kadının biri çantasından garip bir su çıkarıyor ve içiyor.Bütün hastaların dikkatini çekiyor.Yanına gelip herkes ne içtiğini soruyor.Kadın bilinçli bir tipe benziyor.Profosör gibi açıklamalarda bulunuyor ama kanser olmaktan kurtulamamış. Çok modern bir kadın .Herkesin ilgisini çeken bu şifalı içecek için ne olur bize de talebi geliyor ve kadın bir dahaki gelişinde söz veriyor.Bu arada muhabbetler ve samimiyetler ilgi çekici.Kadın yanındaki kadınların sırtını sıvazlayıp (kapalı kadınlar)dertlerini soruşturuyor.
Daha sonra ben bir dakika ya neler oluyor demek istiyorum.Acaba öldüm de cennete mi geldim ?
Alooo size diyorum be, neler oluyor ?
Unuttun mu be kardeşim o kapalı bir hanım sen açık bir hanımsın diyorum.Sonra çarşaflı teyzeye gidip o kadın açık be diyorum...Allam ya neler oluyo?
Yok yok ablam koluma bir çimdik attı ve deli dedi bana yine,tamam demek ki yaşıyorum!..
Şöyle bir şarkı söyleyim şu salonda bakalım tepki alacak mıyım ,eğer rüyaysa sıradan geçer diyorum.Ablam yine salak diyor bana.Ne ayıp hiç de iyi laf bilmiyor bu kız...
Demek ki her şey çok da kötü değilmiş.Allah işini bilir.Birbirini tanımadan yargılayan insanlar mezara yaklaşınca yağ bal olmuşlar.
Onkoloji servisinden çıkarken Allah hepimizi kanser etsin deyip bağırıp kaçıyorum.