Seninle gittiğimiz ilk filmdi ilk gözyaşı, ilk sıkı sarılışımızdı belkide o kadar sahici o kadar gerçekti ki tıpkı gerçek bir aşkın ilk kıvılcımları kadar heyecan vericiydi. o gün demiştim kendime hiç böyle hissettin mi daha önce onca aşklar onca sevgiler tükenmiştide hangisi seni bu denli etkilemişti. Hiçbiri ... neden mi kimse sen gibi değildi kimse senin koktuğun gibi kokmazdı öpmezdi tutmazdı ellerimi sıkıca sonra bi gün bana veda edip kayboldun sana hep bir rastlantı umuduyla gezdim durdum sokak sokak köşe bucak aradım durdum ama sen yoktun kayboldun bi anda hani ömrümün en güzel yerinde terkettin beni neydi seni bu denli vazgeçişlere sürükleyen sebep ne yaptımda seni sevmekten başka bu cezayı reva gördün bana ben senle bir günü değil bir ömrü paylaşma hayaliyle avuturken sensizlikle nasıl avutayım nasıl baş edeyim . zordu sensiz geçen günler haftalar aylar yıllar herşey bitmişti artık ne yaşama sevinci bıraktın bana ne de bi çift gülümseme bıraktın sözler bile anlamını yitirmişti sen gittikten sonra çok zor geldi önceleri sonra ara ara girdin kanıma seni öyle seviyodum ki seni kaybetmek herşeyden vazgeçmekti ki ben vazgeçmeyi değil kazanmayı severim. sen bana çok şey öğrettin gidişinle bilmeden kimseye ne değer vericeksin ne de çok seveceksin ve affetmemeyi de sen öğrettin bana şimdi çıkıp gelsende döndüm desende eskiye dönermiyiz dersin senle olmaz sevgilim olmaz ne sen eski sensin nede ben o saf temiz aşık kız hepsini sen kirlettin hepsi senin eserin şimdi kendinle gurur duy bu senin zaferin....