Alanyada dinek mevkiinde sahildeyim.solda yamaçta yere yakın görünen tepsi gibi parlak bir dolunay var.saat akşamı karşılamış her yere karanlık vurmuş.ve düşünmek zorunda kalıyorum böylesi muazzam bir akşamı olan dünyayı bırakıp ölmek ne büyük bir zülüm.belkide ölülerimiz ruhları aramızda bizimle beraber sarı ışıklı dolunayı izliyor. Sadece bedenler dogaya dönüş yapmış toprakta yada başka bir yerde yine maddenin bir zerresine yolculukta. Yol kenarında ünüformalı genç polis memurları yolda taşıtları durdurup bazı belgeler sormakta daha geride hız ölçerli başka bir polis otosu zula,da. bir yaşlı turist kadın sokakta dolaşan bir Anadolu çoban köpegine sıkı sıkıya sarılmış onu seviyor. Oldukça heybetli bir köpek. Sevildiginin farkında hiç kıpırdamadan sevilmenin keyfini sürmekte.bense fırtınalara mahkum bir gemi gibiyim