Sadece düşünüyorum da neyi, nerede, nasıl, niçin, yanlış yaptım diye. Şimdi ise anlıyorum bu soruların cevaplarını hep seni düşündükçe. Her gece beklerdim baş ucunda, iki büklüm olurdum yanında, sakın sana bir şey olmasın diye. Hatırlarmısın o mutlu dolu anları.

Cevaplıyorum işte için rahat etsin diye bütün soruları.

Fakat aklıma takılan bir şey var ki; hala bulamadım. Neyi, nerede, nasıl, niçin yanlış yaptığımı...

Şimdi bir kaç cevapla beraber bir kaç soru da ben soruyorum sana. Sen hiç rahat uyuyabildin mi? Ben yokken baş ucun da. Hiç kapatabildin mi? Gözlerini karanlığın ortasın da. Hiç ağladın mı? İki büklüm olarak duvar kenarın da. Hiç sordun mu? Bu soruları kendine ben olmasamda artık hayatında...

Neyi, nerede, nasıl, niçin, kaybettiğini... Ben çok iyi biliyorum. Sende öğreneceksin zamanla hayatta neler olup bittiğini...

Unutma ki hayat acımasız olsa da, ben unutamam kolay kolay seni...