2. Abdulhamid, Osmanlı imparotoluğu’nu yıkmaya çalışan uluslarası güçlerin taşeronluğunu yapan İttihat ve Terakki Partisi yetkilileri tarafından alaşağı edildi, tahtından indirildi. Dahası son derece saygısız ve aşalayıcı, halef selef etiğine sığmayan yöntemlerle. Hoş, halef selef değillerdi, statüler de oldukça farklıydı. Ülke elden gidiyor çığırtkanlıklarıyla, kavgalarla, kargaşalarla el değiştirilen bir iktidar ve mücadelesi, Osmanlı İmparatorluğunun sonunu getirmekle kalmamış, bugün, hâlihazırda yaşamakta olduğumuz bölge uluslarının ve devletlerinin de yapbozlarla çözüme kavuşturulamamış, içinden çıkılmaz karmaşalarına, sorunlarına bir milad olmuştur.
T.S.K. Genel Kurmay Başkanı, tamamına yakın yönetim kademesi, basın ve medya mensupları, öğretim görevlileri, siyasi parti genel başkanları ve yönetim kadroları, dahası adı Ergenekon olan mahalle muhtarları ve ihtiyar heyetleri.
“Sakarya; sâf çocuğu, mâsum Anadolu’nun,
Divanesi ikimiz kaldık Allah yolunun!”
N.F.K.
Şairin mısralarında söylediği gibi, Silivri dışında da kimse kalmadı. Bir ben kaldım, ben de yeni yeni yazmaya başladım sanırım, engin tolerans bundandır.

Bu konuyla ilgili yazılacak çok şey var ancak, gerek bilmem kaç yüzbin sayfalık iddianame tutanakları, cd’ler, yazışma evrakları, içeride ve dışarıda bulunan yazar, çizer, basın yayın organları, kitaplar ve metinleri, karikatürler, vs vs. Sahi kimse merak etti mi, on küsür yıldır süren bu iktidar kavgası davasında telef edilen kâğıtlar kaç bin hektarlık ormanımızın yok edilmesine sebep oldu? Merak ettim. Allah’tan ki internet var.

Tavsiye, rica, öneri, yalvarış yakarış yahut temenni; Beyler, Paşalar, Bakanlar, Başbakanlar, lütfen, bir an önce Hacivat Karagöz kavgasını bırakalım, ipi tutan, değneği bir oraya bir buraya oynatan kim yahut kimler? Öğrenip bu bağlarımızdan kurtulalım. Sonra da her zaman olduğu gibi, “Her ne sürçü lisan ettimse affola” deyip, barışıp kucaklaşalım. İnanın, biz izleyiciler çok yorulduk.

Haydi, kalın hoş sohbet ve de muhabbet ile.

Şair Yazar Kemal ALKAN