Kurban bayramına bir cuma kalmıştı.Akif Hoca, güzel bir konuşma hazırladı.Kurbanla ilgili bilgiler içeriyordu; Kurbanın başlangıcı, kimlerin keseceği, kurbanın nasıl olması gerektiği, nasıl kesileceği, nasıl pay edileceği v.s

Akif Hoca, Bostancı’da bir camide imamdı.Oldukça bilgili, yeri gelince lafını esirgemeyen, hatipliği kuvvetli sivri dilli bir Hocaydı. Camiye her zaman çarşıdan giderdi. İnsanlarla selamlaşır,hal hatır sorardı.İnsanlarla konuşmayı severdi. O gün, çarşıda Hacı Veli’yle karşılaştı.Selam ve hal hatırdan sonra ;

___ Hayır ola Hacım, sanki bir şeyler arar gibisin.

___ Hayır Hocam, hayır işallah…

___ Nedir bu arayış Hacım?

___ Hocam, malumunuz Allahın izniyle kurban keseceğiz.Kavurma için büyük bir kazan bakıyorum.Hocanın duyduklarına canı sıkılmıştı.

___ Bulursun işallah Hacım, hoşça kal.

Hacı Veli, oldukça varlıklı biriydi.O civarda da zengin bilinirdi..Hocanın kafasında sorular uçuşmaya başladı.Akif Hoca, ezanı okudu: ilk sünnet kılındı.Hoca hutbeye çıktı. Kurban hakkındaki bilgileri sundu. Hacı Veli’nin kazan işi kafasına takılmıştı.

___ Ey cemaatim! Kurbanı anlattığım bilgiler ışığında kesin ve fakirin hakkını mutlaka verin.

___ Gelirken çarşıda bir hacıya rastladım. Büyük bir kazan arıyormuş. Ne yapacakmış kazanı biliyor musunuz? Cemaatin her birinin aklına çeşitli fikirler geliyordu. Hoca, Hacıya kızmıştı.

___ Adamın dağda d..... eksik.Allah vermiş ha… vermiş.
Kurban kesiyor, Allah kabul etsin ama…..Sakın siz, siz olun onun gibi yapmayın.Fakirin hakkını vermiyor. Kardeşim, durumun var. Kes birkaç tane, ne olur yani kıyamet mi kopar? Kazana basacakmış da, bir yıl boyu yiyecekmiş de…Allah sana vermiş, sen neden vermiyorsun? Kardeşim..! Cemaat pür dikkat dinliyordu. Fakat Hoca ne demek istiyordu?

___ Ey cemaatim,şimdi anladınız mı? Hacım ne yapacakmış? Cemaat meraklı gözlerle Hocaya bakıyordu.

___ Kavurma yapacakmış, kardeşim kavurma..!

BAYRAMINIZ MÜBAREK OLSUN …
Durmuş ÇAĞLAYAN