İsmim İbrahim Dededurak.Bu anlatacaklarım gerçek bir olaydır.
Yıl 1970.Lise son sınıftaydık.Üniversite sınavına gireceğimizden ve evimizin durumu çalışmaya uygun olmadığından aynı durumda olan Yılmaz Duruer isimli bir arkadaşımla o günün parasıyla otuz beş liraya bir ev kiraladık.Aşağı yukarı beş lira da elektrik,su parası ödüyor,toplam kırk lirayı ikiye bölüyor ayda yirmişer lira para vererek evde kiracı olarak oturuyorduk.Üniversiteyi mutlaka kazanmak zorundaydık.İkimizin ailesi de ekonomik yönden fazla iyi değildi.Yılmaz gil kömür alıp sattıklarından o kömür ihtiyacımızı getiriyordu.Geceleri geç saatlere kadar ders çalışıyorduk.
Bir gün dersleri bitirdikten sonra birlikte bir hikaye yazmaya karar verdik.Hikaye bizim başımızdan geçiyordu,güya...Hikaye şöyle gelişiyordu:
İki genç öğrenci şehirden uzak bir ev kiralıyorlardı.Bir gece geç saatlere kadar ders çalışmışlar,tam derslerini bitirdiklerinde,uzun uzun kadın çığlıkları duymaya başlamışlardı.
Korkudan birbirlerine sarılmışlardı.Çığlıklar uzun süre devam etti ve bir an geldi sona erdi.Ertesi sabah sokağa çıktıklarında bir cenazenin geçmekte olduğunu gördüler.Bir tanıdıklarına sorduklarında bunun o civarda oturan bir kadın olduğunu ve doğum sonucunda öldüğünü öğrendiler.Olaylar hikayede bu şekilde bitiyordu.
Her ikimiz de o yıl girdiğimiz sınav sonucunda üniversiteyi kazandık.Aradan iki yıl geçti.Ben,ikinci sınıftan üçe geçtiğimde o yaz annem kırk iki yaşında onuncu doğumunu yaptıktan sonra ölmüştü.Bir gün oturup düşünürken annemin ölümünü hatırladım.Onun ölümünü sanki iki yıl önce hikayemizde anlatmıştık.Bunu ev arkadaşım Yılmaz’a söylediğimde o da donup kalmıştı.Annemi hâlâ özlüyorum...