Sensizliğin bozkırlarında dolaşıyorum şimdi.Yokluğunun rüzgarlarıyla uçuşuyor saçlarım.Hangi yana baksam hatıralar çıkıyor cam kırıklarıyla dolu yüreğimin perde arkasından.Rüzgara karşı durup öylece bıraktım kendimi kapatarak gözlerimi.Geldin yanıma, seni görmek için deli olan bu gözbebeklere bakıp aldın yanaklarımı avucuna.Hiç konuşmadın , birşey söylemedin."Susma" dedim ne olur susma...Oysa yoktun sen..Nasıl konuşabilirdin ki? Nasıl karşılık verebilirdin ki sözlerime? Hayaline "gitme" dedim...Ne olur!Hiç değilse sen kal benimle...

Hatırlarmısın? Papatyalar takışını saçlarıma...Seviyor sevmiyor yapardık hani..Hani; "sevmiyor" çıktığında kızardık birbirimize .İnanmazdık tabiki o fala ama şakası bile ürkütürdü bizi..Çünkü bizim için sevmek; bu hayatta yarım kalmamak demekti.

Gölgesinde şarkılar söylediğimiz o ağaç var ya; kurumuş sonunda...Ne tutunacak dalı kalmış, ne yeşerecek hali..Anladı sanırım bittiğimizi, "kim oturacak şimdi gölgemde? yokum öyleyse bende" dedi ve gitti..Geliyormusun ki sen de buralara? İnşallah gelmemişsindir.Gelirsen üzülürsün ağacımızı görünce.Ben senin üzülmene dayanamam..Yakarım kendimi bile, seni üzen ben olsam...

Ayaza kesti yüreğim...En sıcak havalarda bile üşüyorum şimdi..Kış güneşlerinde ısınmaya çaılışıyorum donarak..öyle ya; sen yoksun...kim ısıtacak üşüyünce ellerimi..??Nasıl ısıtabilirim artık, senden sonra buz kalıplarına gömmüşken yüreğimi...

Yokluğun acı, yokluğun hüzün..
Nasıl geçecek böyle ömrüm?
Hatıralarımızla avunmaktır yapabildiğim,
Öyle bir sevdan var ki bende
O en büyük gücüm..

Ayrı olsak ta biliyorum ki yüreklerimiz bir...Bilirim sen de düşünürsün beni zaman zaman...Ne de olsa beyaz gülünüm senin kalbinde açan..Hep solmaktan korktum, hep korktum yüreğinde kaybolmaktan..Ama hissedebiliyorum, sen de çiçeğine iyi baktın onu hiç kurutmadan...

Sen...Çam ağacının en üst noktasında duran kozalağımdın sen...Ve sana ulaşabilmek için, her yerimi yırtıp kanatacağımı bildiğim halde korkmadan sana yetişmeye çalıştım ben.Kanadım, yaralandım, istemeden seni de yaraladım..Dallarını kırdım bilmeden...Ve sonunda düştüm, dayanamadım...

Sen ve Sevgin en büyük hediye oldunuz hayatın bana verdiği... bilirsin ki; hediyelere çok önem veririm ben, gözüm gibi bakarım onlara..Senin de hep baktığın gibi..

Görüşmek üzere diğer anılarımızda
Kulağın çınlar bilirim
Seni her andığımda
Bir kıvılcım hissedersen özleme dair,bana dair hayatında
Al gözlerimi, kocaman bir öpücük kondur tamam mı? Sakın unutma..Bilirim hala seviyorsun gözlerimi...Oysa bilmiyordun, gözlerim baktığında seni gördüğü için güzeldi....

Yüreğin yüreğime emanettir sevgili...


19/04/2008
beyazgülün