Bursa’ya kırk kilometre mesafe
Dışarıda ehlikeyf bir yağmur
Hiç kendini üzmeden yağıyor
Ani bir frenle sarsılıyor asfalt
Sıcak motor yağı ve balataların asbest kokusunda
Bize düşen yollara dökülen parçalarımızı toplamak
Herkes kendi payına bulduğunu dolduruyor içgöyneğine

Yolculuk bir bozkır eteğinde başladı
Ön koltukta oturan Allah’ın adını anmadan
Konuşmaya başlamıyor
-Ben uçakta hep birinci sınıfta seyahat ederim Allah inandırsın
-İnşallah inandırır
”Komşusu aç iken tok yatan bizden değildir”
Diyor ya kitabımız
Eee, biz hep beraber ehlimüslümanız
Kapitalizm, insanların en vicdansızlarının patlarcasına tok, geriye kalanların ise, vicdan ve uyanıklık seviyesine göre, gittikçe daha aç olduğu bir sistem olduğuna göre islam kapitalist sistemde nerede duruyor?
Sustu konuşmadı bir daha
Yan taraftan bir işci karıştı konuşmaya
Geçen ay çift vardiya çalışmış
Eve geldiğinde karısı ve çocuğu yokmuş
-Çetrefilli laflar etmesene öyle
Allah patronuma uzun ömürler vere

Ki onların fabrikalarından çıkan
Silahlarla vurulan çocukların ömürlerini
Onların ömürlerine katsın Allah

Yağmur hala durmadı
Islatıyor asfalta serdiğimiz duygularımızı
-Vicdanımı arıyorum, vicdanımı gördünmü dedi
Artık konuşmayan adam
-İsmini bağır duyarsa gelir yanına
-Kör ve sağırdır. Daha hiç kullanmadim onu Allah seni inandırsın
İşci ileride bir yaralıya yardım ediyor
Vicdanı, aklının ayaklarına dolambaç
Benimki beni hiç terketmemiş
Kanıyor olduğu yerde hala
Tentürdiyotlu gazlıbez bastırıyorum yaraya
Bilirim yedi canlıdır ölmez O

Bozkırdan gelene yeşil Bursa
Kırk kilometre mesafede bizi beklemede
Sesler artık ıramakta kulağımda
-Şu ileride yatan var ya Allah sizi inandırsın
Allah onu cezalandırmak için aldı otobüsü devirdi buraya
Konuşan kör ve sağır vicdanıydı konuşmayan adamın
İnandı oradakiler O’na
Yer yarıldı
Cahiliye dönemi kadar barbardı
Bir depremin anatomisi yeniden yazıldı
“Hıra Dağı kadar müslüman”ların elinde
“Bilimi biz biliriz”
Siz bilimi bilince
bize ölmek düşüyor ne çare

Bursa’ya kırk kilometre mesafe
Tentürdiyotlu bez basıyorum yarama