3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
989
Okunma
yorgunluktan içinin dışına çıktığı bir anda hiç beklemediğin ya da hiç bir şeyin iyi gelmeyeceğini düşündüğün bir zamanda..
her şeyin birbirine karışmış olduğunu düşünürken ve içinden çıkılmaz bir hale gelmişken hayat..
ellerinde buz kesiği bir soğuk..gözlerin yorgunluktan ferini kaybetmiş..
sesler kalabalık sus lar kayıpken
ve hatta ayıp gelirken ağlamak
beklentiler yitirilmiş..beklenenler gitmişken
kabuk bağlamışken yüreğinin güneş gören kısmı
yada belki sen öyle sanırken
bir demet kasımpatının her şeyi unutturacağını kim bilebilirdi ki..
(varlığın Allah’ın en büyük hediyesi bana..teşekkür ederim boncuk gözlüm)
Cevap Yaz