En az odam kadar dağınıktır hayatım. Olmak istediklerim ve sonuçta olduklarım arasındaki fark kadar fark var mutlulukla benim aramda. Bu farkı görmezden gelemiyorum. Ama diğer yandan, olmak istediklerimin yarısı olsa bile mutlu olamayacağımı kestiren bir vicdanım da var.

Çünkü biliyorum; görünüşte hayalgücüm benim gücüm olsa da, o gücün bütün ürettiği benim mülküm değil. Kontrol edemiyorum. Bazı şeyler var, o istiyor ama, eğer onlara koşsam, hele bir de varsam, cehennemim olurlar. Bu noktadan sonra başlıyor işte kaderle barışmak. Kader, yani olmuş olanlar değil yalnız; olacak da olanlar. Bütün bunlarla barışmam gerek. Kendi seçimlerimle kaderin benim için seçtikleri arasındaki ahengi çözmem gerek. Çünkü mutlaka bir bağıntı var.

Ettiğim hiçbir dua geri dönmemiş, bunu hissediyorum. Ama istediğim gibi de verilmemiş. Eğer istediklerimle verilenler arasındaki bağıntıyı çözebilirsem onlardan daha fazla razı olabilirim. En azından böyle hayal ediyorum.

Mesela seninle ben birlikte olsaydık, acaba daha mı kötü olurdum bugünkünden? Bunu çok sık düşünüyorum. Geceleri, uyumadan hemen önce. Çok rahatlatıcı bir düşünce. Şimdi senle yaşadıklarımızı gözden geçirince, hayalgücüm bana tuhaf oyunlar oynasa da acaba gerçeklik, hayal kadar reddedilmez olabilir miydi? Hiç mi küsmeyecektik birbirimize? Hiç mi darılmayacaktık? Ya bir de nefret edersek birbirimizden? Aman Allahım! Doğru ya, o zaman ne yapacaktık? O zaman ben bu içimdeki aşkı ne yapacaktım?

O halde razı olmalı hem kaderden, hem olandan, hem olabileceklerden. Bu belki de sana şu anki halimle, çaresizliğimle barışmak gibi görünüyor; ama öyle düşünme. Acı bana. İnsanı insan gibi düşün. İki insanın tam bir mükemmelik içinde, hiçbir hatayı tatmadan ve birbirinin canını acıtmadan bir arada olabilmesi mümkün mü?

Bir fikret lütfen. Aşk deyip geçme, aşk deyip üstünü örtme, aşk bir körlüktür. Körlük elbette insanı hayalgücüne döndürmede ‘görmekten’ daha güçlüdür, fakat en sonunda yine görülenler gerçektir, hayal edilenler değil. Biz hayalimize âşık olmuş gençleriz. Gerçekler… Onlar… Onlar âşık olmaya değmezler.

twitter.com/baharperest