Bedenlerin arasına sıkıştırıp sessiz çığlıklara boğdunuz ruhlarınızı. Mutlu gibi göründünüz. Hadi itiraf edin, kuytulara çekilip acılı şarkılarda arayıp buldunuz kendinizi. Sevmediniz, sevilmediniz çünkü. Sadece öyle görünüyordunuz. Eksikliğinizi aynada dahi inkar ettiniz. Bir tek şarkılara yenildiniz… Notalar, kelimeler oluk oluk aktı iliklerinize, şarkıların karşısında öyle dik duruşlar sergileyemediniz. Tek gecelik kaçamaklarla avuttunuz kendinizi. Sevgisiz heyecanlarla boşa ter kaybettiniz. Yüreğinizi uçkurunuza peşkeş çektiniz…        Etrafınız kalabalık. Denklerinizi buldunuz. İtiraf edin, hepiniz sahte dokunuşlarla uyuştunuz. Evet her şeye gözlerinizi yumdunuz. Siz sahnede mükemmel bir oyuncusunuz ama kulaklarınızı hüznün ritmine kapatamıyorsunuz. Kabul edin, kendinizi kandıramıyorsunuz. Siz de sevmek, özlemek istiyorsunuz. Başka başka bedenlerle boşluklarınızı doldurmaya çalışırken, gördüğünüz efsanevi aşklara için için imreniyorsunuz. Dokunuyorsunuz, öpüyorsunuz, sarılıyorsunuz ama titreyemiyorsunuz…       Beceremiyorsanız aşk demeyin yaşadıklarınıza! Başka isimler bulun oyunlarınıza. Hani kurunun yanında yaş da yanar ya, kuru olmayın aşkın hakkını yüreğinde taşıyanlara…   Selim Akgün / Beceremiyorsanız aşk demeyin yaşadıklarınıza