1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2012
Okunma
Aylardan eylül ve ben yine yalnızım..
Elimde kitabım yanımda kahvem ve can yoldaşım , biricik köpeğim Puffy .
İnsanın can yoldaşı olması ne güzel bir şey değil mi .?
En azından o unutmuyor , yalnız bırakmıyor insanı..
*
Sanki içimdeki insanlık duygusu alınmışçasına boş hissediyorum kendimi..
Sonrası karanlık..
Ve aylardan eylüldü..
Ve ben yine yalnızdım..
Cevap Yaz