O gün,takvim yaprakları ve senin için ne kadar önemsizdir.Ama o gün içime düşmüştür benim.O gün, benim hep içinde yaşadığım ve bir an dışına çıkamadığım ,ayrıntılarına seneleri heba ettiğim bir gündür.Ben,o günün ;o gün ,benim toplamımdır.

Oysa ne basit bir gündü .Topu topu ellerinden tutabilmiş,ılıklığınla içime akan rüya aleminin hazzıyla,havuzda kıpraşarak tüylerini ıslatan serçelerin gagasıyla ne kadar gizil
şarkılar bestelemiştim.

Aslında ne kötü bir yerdir orası.Ağaçları budanmamış,bülbülleri olmayan,kanatlı kumruların da girip ötüşemediği,otları biçilmemiş,alelade bir yer.Ama bana ne kadar hoş,bana ne kadar güzel görünür bilemezsin.

Bilir misin,ben hep orada olur,oralarda dolanırım ? Bazan yağmurlar yağar ıslanırım oralarda; bazan da o otların üzerine yurtsuz sersemler gibi uzanıp,kapatırım gözlerimi.

O köşeyi süslerim erguvanlarla,lila yapraklarını yerlere döküp döküp,ufkun kızartan yangınındaki akşam dekorlarında tutarım ellerinden.Gönül benim değil mi?Her yana gül
açtırtırım renk renk .Koparıp koparıp takarım bir göğsüne,bir saçına...Tutup da
palmiyeler ekerim yollara ...Denizi getiririm ayak uçlarına kadar buraya taaa güneylerden...Ayaklarını batırırsın dalgalara, dalgalar da okşar, ben de okşarım seni...
Bu gönül,benim gönlüm değil mi?

O köşede yaşarız hep birlikte.Sen hiç gelme istersen.Hep uzak uzak dur.Anma ,hatırlama bir kere daha beni...İster hiç tanımamış ol beni.İstersen hiç yâd etme .Bu gönül benim gönlüm değil mi ?

Nerdesin,kiminlesin bana ne ? İstemem ki bir daha seni, sen gelsen de.Artık şiirlerim var benim,güzel güzel düşlerim,güzel güzel hayalerim var...Bestelerim var içimde, kendi kendime çalar çalar söylerim.

Gönlümün arzu ettiğim köşesinde öperim seni.İstediğim kadar sarılabilirim.İstediğim kadar sarılabilirim sana.Seni,yağmurlarda ıslatırım, hem de dilediğim kadar.Arzu ettiğim saraylarda
arzu ettiğim kadar geziniriz seninle.Sana diller dökerim,seni uğrun uğrun seyrederim
keyfimce.İstediğim kadar sevişip,koklarm seni .Benim düşlerime bir yasak mı var?

Gerçekler senin hayalinin yanında nedir ki ? Sen artık bu hayalimdeki kadar uysal,
düşlerimdeki kadar seven olabilir misin ki.Sen artık hayalimdeki sen değilsin ki.
Sen artık gerçek de değilsin öyle değil mi ?

Seni kimler alıp gitti,şimdi kimbilir ? Sen şimdi maddi alemin hangi ihtiyaçlarının elinde esirsindir kim bilebilir.Sen şimdi;evin ,arabanın,statünün,paranın elinde tutsak,doymayan
tasarılarının ve arzuların avucunda kaç tutam dolarsındır kim bilebilir.

Sen de , ruhun da eskimiştir.Sen zaten sen değilsindir.

Cevap ver şimdi bana; sen, hayallerimden daha mı güzelsin ?
Cevap ver şimdi bana;sen,hayallerimden daha da gerçek misin ?