Öğlen namazı için abdest almıştım. Ezanın okunmasına da az kalmıştı. Cemaatte ağırdan ağırdan camiye giriyordu. Ezan okunur ve bende cemaatle beraber camiye girdim ve uygun bir yer seçtikten sonra oturdum. Sonrada bende herkes gibi öğlen namazının ilk dört sünnetine niyetlendim. İmamda sünneti bitirdikten sonra müezzin kamet getirir cemaatte öğlen namazının farzını kılmak için saf halini alır. Kamet biter ve İmam da Allahuekber der ve namaza başlanır. Ben olayı fark edememiştim. Camiye giren hırsız da namaza durmuş ve birinci rekattan sonra namazı bırakıp dışarı çıkmış. Arkasından gelen olmadığını görünce yanında getirdiği çuvalı açar ve beğendiği yeni ayakkabıları çuvala doldurur. Çuvalı doldurduktan sonra dışarı çıkar ve dikkat çekmeden kaçmaya başlar. Ne olduysa ayağı takılır ve çuvalı da düşürür ve ayakkabıların bir kısmı yere saçılır. Caminin önünde duran seyyar satıcısının dikkatini çeker ve durumu anlar. Hemen esnafın birine seslenir hırsız var hırsız var cemaatin ayakkabılarını çalmış kaçıyor. Diye bağırır. Hırsız çuvalı bırakıp kaçmaya başlar. Ancak, hırsız kaçamadan yakalanır. Çünkü hırsız koşamayacak kadar yaşlıydı. Bizde namazı bitirdik ve dışarı çıkmaya başlamıştık. Benim ayakkabılarım yerindeydi. Ben ve benim gibi ayakkabıları çalınmayanlar giyinip çıkıyorlardı. Yavaş yavaş ayakkabı arayanların sayısı arttı ve söylenmeye de başlamışlardı. Baya komik bir manzaraydı. Olay anlaşılır, çuval getirilir ve ayakkabılar sahiplerine verilir. Camilerden ayakkabı çalındığını duyardım ama böylesine hiç şahit olmamıştım. Hırsızda ne olur affedin ekmek parsı için yaptım evde çoluk çocuk aç perişan bir daha yapmayacağım bırakın gideyim, diyordu. Hırsızın üzerine giden birkaç kişi oldu ama sağduyulu arkadaşlar önüne geçti. Polis çağrıldı. Gelen polislere durum anlatılır ve hırsız karakola götürülür. O olaydan sonra camiye yeni ayakkabılık yapıldı. Ayakkabılık, küçük dolaplar halinde ve anahtarla kilitlenebilir şeklindeydi. Ondan sonra öyle bir olay hiç olmadı. Sizlerle paylaşmak istedim. Saygılar.