0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2381
Okunma
Hayata dair son pencerede kapandı.
Dışarda pamuk dokulu bulutlarıda yok.
Portakallar rengine doymadan yere kapaklandılar
bülbüller yeşile küstü
vallahi suç benim değil
dün baltacılar gelip portakal ağaçlarını kökten budadı
Her yanda bir ölüm sessizliği
Gün ortası zifiri bir karanlık
Ve içimde bir veda havası
çok yazık
şu kör olası inat var ya
şu kahrolası muzip gülüş
ah sen şimdi ben de yoksun artık
senden bana hatıra kalan bu hüzne yangın çığlık
ve bu son ayrılık
