Eylüller hiç yaşanmamış olsaydı. Ölümler kurtuluş olsaydı dünyadan. Zalimler gülerken mazlumlar ağlamasaydı. Sorgusuz infazlarda mazlumlar olmasaydı. Şimdi çıkıp da kim söndürebilir içimdeki intikam ateşini. Kim yargılayabilir mazlumlardan yana oluşumu. Evet taraf tutuyorum. Zalimlerden olmanın erdem sayıldığı bu dünyada mazlumlardan yanayım. Günahsız analar, babalar ve masum çocuklar katledilirken. Tarafsızlık en büyük taraflılıktır.

Güneşli günler geride kaldı. Gökler karardı. Bulutlar siyah. Yağmurlarda rahmet arayamaz olduk. Gülümsemeler geçmişte unutuldu. Gözyaşı hakim göklere. Kan ağlıyoruz. İçimizde derin yaralar. Seyirci kalıyoruz her kahpe kurşunun ardından. Kimsede çıt yok. Haykırışlar çıkarlara ters düşmekte. Öz vatanında gurbetçi sayılmak ne acı. Giderek yok oluyoruz kendi yalnızlığımızda. Giderek yalnızlaşıyoruz. Vakit artık çok geç. Şimdi dövünme vaktidir....