Seninde beni sevdiğin, gözlerinden okunuyor.Her sarıgül’üm dediğinde ;
gözlerinin içi parlıyor.Yağmur gibi,güneş gibi aşk dökülüyor gözlerinden. Beni sevmediğini söylerken;
dudakların ve gözlerin öyle bir yalanlıyor ki ,sanki bana doyamamışlığını itiraf ediyorlar. Elinden tutuyorum, elimi iterken elin titriyor.

Sen de seviyorsun beni. Bazen hiç ses vermiyorsun bana. Seni çağırıyorum, adını söylüyorum, yüreğin ve gözlerin beni arıyor. Sen benden uzaklara giderken beni anıyorsun. Benide alıp götürüyorsun yanında, yoksa bu kadar çınlar mı kulaklarım ?
içimde bir yangın oluşurmu?
Gece gökyüzüne bakarken ben geçiyorum aklından hissediyorum.Ve bir yıldız kayıyor yüreğine usulce..

Umulmadık bir anda, umulmadık bir yerde ansızın karşına çıkıyorum,.Gözlerimiz karşılaşınca yüzünü çeviriyorsun. Benim yanaklarım alev alev ..
Kalbim sanki yerinden çıkacakmışcasına çarpıyor..senin dudakların lal oluyor o anda. Sıcak bir rüzgar esiyor aramızdan ,görmezden geliyorsun.

Aşkım;
Okyanus kokulu sevdiğim! Neden bu hasret? Neden susuyorsun? Aramızda niçin bu kadar mesafe var? Neden bu kadar engel koyuyorsun ?..
Gö kuşağı kadar renkli, yağmur damlası kadar temiz bir aşk bu..
Neden görmezlikten geliyorsun?
Hiç mi özlemiyorsun ?seni özlediğim kadar....
Hiç mi düşünmüyorsun ?kırılır incinir gülüm diye..

Zamanın yüzümüze vuran,acımasız ve soğuk yanlızlıklarında kaybolacağız..
Bilmiyor musun?