Ateşten gül ...içilir mi içtim...her bir satırında...her bir kelimende :( fena yaktın sevgili Su yolu çok fena.

Kutlamak abesime gidiyor biliyor musun ? Böylesi bir acıyı ...:( böylesi bir yokluğu :(


(aman) Kızılırmak da etirafın dağ mıdır
(aman) Dört bir yanın lale sümbül bağ mıdır
(aman) Haber ver nerede Nuri'm sağ mıdır
(aman) Nuri'mi kenara çal Kızılırmak ey ey ey

(aman) Kızılırmak aka aka bulanır
(aman) Bulanır da karlı dağlar dolanır
(aman) Nuri'm pek küçük de suda bulanır
(aman) Nuri'mi kenara çal Kızılırmak ey ey ey

(aman) Der Sayıd'ım arşa çıktı figanım
(aman) Elimden aldırdım bir çift doğanım
(aman) Biri yeğenim de biri ciğerim
(aman) Ciğerin acısı zor Kızılırmak ey ey ey



Öptüm yüreğinden ...sımsıkı sarılarak hisset olur mu ...:(

kurumuş gül kokulu güllükler

Gül ve yanmanın ortasında su gibi aziz..

Unutmamanın ve unutturmamanın derin mahfuzatı öyle çağlıyor ki..uzağı da yakını da hassasiyetten un ufak ediyor da söz cüret olup çıkıyor.

"babamdan kalma. annemden hatırâ." o türküyü dinler gibi..üstelik söz etmek cüretinde bulundum

Bağışlayacağınızı umarım.

Gözlerim. Yazılarda çok yaşarmazdı, nemlenmezdi desem daha mı estetik olur dersin. Gerek yok.

Ente ayni..


Bir yerlere gittiğim yok. Harfler alıp götürmedi beni. Üzerine uzandığım halı ve öte duvarda bir çerçeve.. İllâ aynı rahme mi düşmeli kardeşlik için ya da rahminde mi taşımalıydı anneme duyduğum sevginin aynısını hissetmem için.


Değil. Bugün pâkistan'daki hüseyin ile aynı kıbleye dönüyorsam, Hak katında kardeşimdir.. Yalnız kederin meridyeni ve paraleli farklı. Adı aynı.



Akşam vakti. Her zamanki gibi sözleşilen vakte yetişme endişesiyle hızlı adımlarımı umursamamı engelleyen ritmi hissetmek sevdâsı başımı sarmışken sol yanımda bir çocuk belirdi - ki yolda hâkî'yi görsem fark etmem-. Duymadım. Kulaklığımı çıkarıp, şalımı geri itip..Efendim dedim. Bir şeyler söyledi. Çok şeyler. Durup oracıkta dizlerim üstüne çökmemişliğime seviniyorum şimdi. Az bir yürüdük. Bir şeyler söyledi yine. Benim olan bir şeyler. Dilde hediye var mıdır? O kadar cömertti ki.. Gönlüm yıldızlara fılsıldadığım cümlelerle mutlu şimdi.


Örülen saçlar, söylenen türküler. Cesursun desem anlar mısın.. Gitmeler'ini kulağımdan ötelesem anlar mısın. Bilirsin, bundan şimdi sessizce gideyim.


Kendime günlükten uzağım bu ara. Okumak güzel yazdıklarını. Hani bir şey demiştin, bir şiir yazacak Havîn deyi.. Günü gelmedi hâlâ ve belki o yazılmayacak da. Dile düşen nazara mecbûr ya.. Sen duy diye isterim belki ve belki hanımeliyakası dinler sesimi.. Sen de ama. Yazsan ya içi havîn olan bir masal. Havîn mevsim havîn şems havîn hârr hâvin âşk havîn kadın.. Toprağın adı yok. Toprak her yerde kan her yerde göç her yerde talan.. Bir masal yazsan, çocuklarıma hâtıra deyi saklasam...



Ve kalemin. Dedim ya dile düşen nazara mecbûr..


Kutlayasım var seçkin eserinizi, tabii nicelerini de bekleriz..


(Gönül kilitli. Anlarsın bilirim...)










**Havin_** tarafından 9/12/2013 12:41:01 AM zamanında düzenlenmiştir.

Güllük su gibi aktın yüreğime...

Şahane bir anlatım.

Yola ağıtlar, hep gidenler, kalanlar ve gördüklerimiz..

Çok güzel Su.