Elbet bir gün çıkar içimizde isyan eden ölüm. Haykırır avazı çıktıkça… Bir sebepsiz ölümden ibaret olur her ne yaşanmışsa. Kendimizi, unutulmayan yağmurlarda saklasak da sevgisiz bırakır uzun geçen yıllar. Bizi savurur bir benden bir bene… Belki de şarkılarda sevdik birbirimizi… Birimiz aşk şarkılarını dudak arasına nemlendirdik. Birimizde, sorunsuz geceleri sigara dumanı arasına bırakıp gönderdik. Şuan gecenin bir deminde sarhoş bir vaziyette seni düşünüyorum. Sana söyleyemediğim onca kelimeleri ve masanın yan ucunda yatık şekilde bıraktığım sayfaların ucuna bakakalıyorum. Seni sevmek, senin olmak ve senin için yaşamak. Onca seneyi geride bırakıyoruz, onca emekleri bir nefeste yok edip gidiyoruz. İşte şuan elimdeki sigarayla seni düşünüyorum. Olur da kapıdan içeri girersin! “Merhaba… Ben geldim” dersin. İşte o gecenin ilk hatırası ben olurum. Gerekince sana beni affetmen için yalvarırım. Biliyorum şuan yanımdasın! Belki de beni benden çok seviyorsun? Bana hıçkırıklı geceleri kulağıma fısıldıyorsun? “Seni seviyorum” söylüyorsun? Bir türlü sesini duyamıyorum. Bu hırçın vakitsiz bakışlarımla... Kalbim, sana sesleniyorum gizlice. Senin adını dokuyorum kâğıdın ilk başköşesine. Hafif kıvrımlı yapıyorum isminin başucunu. Ardından başlıyor sana anlatamadığım derin maziler. Bir gecenin ortasında sessiz mırıldanıyorum bana bahşettiğin şarkıların harflerini. Ardından geliyor uzun gözyaşları. Sana yazdığım satırların üstünü örtüyor bir an. Senin benim öfkemi örttüğün gibi… Art arda geliyor sessizlik. Gün batımını emsal ediyor bana bakan görkemli güzelliğin… Dokunaklı sevdalara boğuluyor yaşananlar. İşte bir gece seni yudumluyorum içime. Her yudumda seni özlüyorum öylece. Bazen haykırıyorum. Bazen de of çekerek, bekliyorum üstü kapalı sözcükleri. Senin gelmeni istiyorum. Bana bakmanı derince izlemeni… Bir sabah oluyor, ansızın kapalı yollarda bulursun. Yine Hindistan sokaklarında kalp ateşi yakılıyor, sende belki o ateşte beni bulursun diye. Nerde kaldığını ve neler yaptığını bir bile bilse bu sokaklar, cihatta zafer kazanırcasına aydınlıkla uyanır sabahlar. Gel de beraber gidelim Türkiye’nin herhangi kahvaltı salonuna. Beraber kahvaltı yapalım. Beraber bardağımızı yudumlayalım ilk fakirin sofrasında. Kendimize ayarlayalım bugünü. Özel isimler kullanalım. Bir birimizi incitmeden aşk şarkılarını söyleyelim dudaklarımızda. Mutluluğa dair tebessümle kalkalım yarına. Bir akşam vaktinde Anadolu’nun her hangi bir ilinde soluğumuzu alalım. Seninle ve senin kalbinle her kaleme imzamızı atalım. Yine sigaramın külüyle oynuyorum ve seni ağlamaklı gözlerle düşünüyorum. Bir gün şu arkamdaki kapıyı açarsın diye, bekliyorum bacağı kırık masayla.
Hikmetullah Yetkin