.
.
Hayat..
Ölüme adım adım....

İnsanlarrr....

Öyle bir hale gelmişler ki, acınacak halimize gülüyoruz.. Kahkahalar atıyoruz sanki ölmicek gibi yaşıyoruz.. Biliyoruz adımız gibi cennetin de cehennemin de ne işe yaradığını.. Aldırış etmeden gunahlar işlemeye devam ediyoruz..
Aşık oluyoruz iki gün sonra ayrılıyoruz.. Günü birlik ilşkiler yaşanıyor sesimizi çıkartmıyoruz.. Göz boyuyoruz , insanların gözüne girmek için maskara oluyoruz.. Bir gün gülsek öbür gün ağlatılıyoruz..
Hayal kırıklığına uğruyoruz... Yenik düşüyoruz hayata..

İntihar teşebbüsünde bulunuyoruz kimi zaman.. İntiharın Sonu cehennem olduğunu bile bile deniyoruz.. Bunalıma giriyoruz olup olmadık birşey yuzunden...
Ders almıyoruz yaptıklarımızdann..
Devamlı birilerine güvenmeye devam ediyoruz..
Kırıyoruz kırılıyoruz..
Günah haram demeden giriyoruz her işe..
Ağzımız normal hayatta hiç açılmazken ,
Sanalda susmak bilmiyoruz..
Zamanın çoğunu sanala harcıyoruz..
Tutamıyoruz kendimizi..
Sürükleniyoruz kötülüğe doğru yavaş yavaş.
Depresyona giriyoruz..
Bi iki tatlı söze kanıyoruz...
Yarın belki öleceğiz bilmiyoruz...

İnsanız ..
Hatalıyız...
Gunahkarız...
Sen akıl ver bize Ya Rabb !
Günahlarımızı affeylee..!
Bizi doğru yoldan ayırma...!