KONUŞMAK İSTİYORUM

Yağmur sicim gibi yağıyordu.Şemsiyemi zorlukla açabildim.Bu hep böyle oluyor.Ne zaman şu şem-
siyeme gereksinim duysam bana böyle sıkıntılar verir.
Şemsiyemi açtım;ama o da bu yağmurdan koruyamıyordu beni. Burnuma,kulaklarıma,omuzlarıma arsız
yağmur damlaları düştükçe düşüyordu.Şemsiyeme rağmen iyiden iyiye ıslanıyordum.
Gerçi dolmuş durağına epeyce yaklaşmıştım. Ancak, her nedense çoğu kez bir iki dakikalık olan yol,
böyle havalarda uzadıkça uzuyordu. Üstüne üstlük parke taşlarının üzerinde düşmedem , tökezlemeden
yürümek oldukça zordu.
Yoldan geçen araçlar üstüme başıma çukurlarda birikmiş pis suları fışkırtıyordu. Elim yüzüm ,elbisem
berbat olmuştu. Hele hele zavallı kabanım ,bu amansız yağmurdan sonra kim bilir ne kadar eskiyecek...
Öteki giysilerim neyse de şu kabanıma onlardan daha çok yanıyorum. Nasıl yanmam! Bu kaban beni
karlı tipili günlerde az mı basmıştı bağrına! O aman vermeyen soğuklardan,ayazlardan az mı korumuştu!
Sebepsiz sebeplerle salonda yattığım gecelerde yorganım olmuştu üstüme. Yakamı kaldırıp ellerimi ceple-
rime soktum mu keyfime diyecek olmazdı! Hele de ıslık çalıyorsam...
Canım sıkkınken kabanım omuzlarımdaysa sırtımı sağlam birine dayamış gibi olurdum.
Çenemi sağ avucumun içine aldığımda biraz da efkarlıysam bilin ki sırtımda kabanım vardır. O,bensiz
ben onsuz olamıyoruz işte!
Aslında maksadım kabanımı anlatmak değil.Kabanımı bahane ederek sizinle biraz konuşmak istiyorum.
Evet, evet,konuşmak istiyorum. İçimi kemiren derdimi ,sıkıntımı birine yok yok size anlatmak istiyorum.
Derdimi paylaşmak istiyorum ki azalsın ,azalabilirse...Sizinle sizinle sadece sizinle konuşmmak istiyorum.
Siz hiç sesli sessizliği ,kalabalığın içinde kalmış yalnızlığı yaşadınız mı! Neredeeee! Yaşasaydınız beni kesinlikle anlardınız.
Düşündükçe içim daralıyor, aklım karışıyor. Nasıl olur da beni anlamazsınız! Daha dün kör ışığın altında
kırık dökük bir bankta saatlerce size kendimi ,yaşadıklarımı anlatmadım mı! Siz de bana :"Bu anlattıkla-
rınızı yaşadığınıza inanmak bile güç." demediniz mi!
Zaten bu hep böyle oluyor.Tam birine alışıyorum,ısınıyorum hooop bir de bakmışsınız yine kabanımla
başbaşa kalmışım. Oysa ben sizinle sadece konuşmak istemiştim.Belki paylaşmak acıları azaltırdı ...