Ahh..
Bu sabahta benimlesin yine. Ne vardı rahat bıraksaydın bugün beni. Ne vardı çıkıp gitseydin içimden. Yok, yapamazsın demi sen. Rahatsın tabi içerde. Sevgisini eksik eden yok. Şefkatini, sıcaklığını hissettiren, mutlu ol diye gözünün içine bakan bir aptal var zaten. Niye çıkasın ki. Niye böylesin sen, söylesene niye? Niye canımı acıtmaktan başka bir işe yaramıyor sana olan sevdam? Ben mi çok seviyorum yoksa sana mı ağır geliyor da taşıyamıyorsun..
Söylesene hangisi?
Keşke biraz olsun aklında olsaydım, kalbine yer edinseydim… Hayallerinde olabilseydim.. Tıpkı senin bende olduğun gibi. Adımı sayıklayarak uyansaydın mesela. Beni gördüğünde benim gibi kanatlanıp uçabilseydin… Hayat ben olduğum için güzel gelseydi sana.
Of yine başladım hayal kurmaya. Sadece hayalde kalsan da kopamıyorum senden. Hala titriyor ellerim seni görünce. Aldım hayallerimin payını ama işte vazgeçemiyor bu gönül senden..