Onunda diğerleri gibi bir hikayesi vardı. Anne ölünce baba bakamamış çocuklara,hepsini vermiş yurda.Sonra kendisi de evlenmiş.
Cuma günleri bayrak töreninden sonra ,köyden ayrılıp pazartesi erkenden köye dönüyorduk.İki üç sene köyde kalmıştık.
Sözde hizmetli vermişlerdi, o kadar yolun gelip okulu açıyorduk bizim ki yoktu ortalıkta.Üç köyden öğrenciler geliyordu( O zamanlar taşımalı eğitim yoktu ) kapının önünde okulun açılmasını beklerlerdi.
Kışın soğuk havalarda sobaları yakıyordum ,her zaman mazereti vardı.
---Hocam kusura bakma uyanamamışım..
öğüt veriyordum bir çalar saat al,veya seni evlendirelim. Ayni durum devam ediyordu.Bir gün baktım olmayacak öğrencinin birine boş bir kağıt verdim eline Çocuğa da tembih ettim.
--Buna istifanı yazacakmışsın .
Diye de söyle..
Bir baktım bizimkisi paldır kültür geliyor,o günden sonra biraz düzeldi..
Köye geleli yedi sene dolmuştu.İyi kötü günlerimiz geçmişti,çocuklar dedelerinin yanında kalıyorlardı.Buradan gitme zamanımızda gelmişti.Tayin isteyeceğimi öğretmenler odasında konuşur olmuştum.
Bunda öğretmen arkadaşlarında büyük etkisi vardı.İyi niyetimi hep kötüye kendi çıkarları için kullanıyorlardı.
Köy uzak olduğu için izin rapor haklarını kullanıyorlardı.
Onların çalışmalarına bakınca insanın milli eğitim özelleşsin diyesi geliyor...
Bir öğretmen arkadaşım vardı.
--Hocam babam kanser hastası tek erkek evlat benim onu tedaviye götürmem lazım.
----Bak rapor filan alma,çocuklar görüyorsun karda kışta nerelerden geliyor dersleri boş geçmesin.
--Tamam hocam..
Gidiş o gidiş arkadan telefon
_- hocam on gün rapor aldım rapor posta da
Kızdığımı bildiğinden hemen telefonu kapatırdı.İki üç sefer ayni numarayı yaptı.
Rapor veren doktara dayanamayıp bir mektup yazmıştım,rüşvet mi alıyorsun bu kaçıncı rapor verişin diye iyi ki davacı olmadı yoksa birde onunla uğraş..
Sonunda Artvine tayini çıkmıştı ,duyduğuma göre hanımı kamyondan eşyaları indirtmeden ayni kamyonla geri dönmüşler. İstifa edip özel bir dershanede idarecilik yapıyormuş.
Bir tanesinin de taktiği başkaydı.O da mobilletle gelirdi o kadar yolu.Nedense bayramlarda özel kutlamalarda motoru bozulurdu.
--Hocam motorum bozuldu şu anda karakol komutanının yanındayım onun da selamı var inanmıyorsan kendine vereyim telofonu..
Bayramı onsuz yapardık artık.
Soruşturma açsan o da ayrı bir dert bir sürü yazışma hır gür .Yazacak memur yok daktilo yok elde yazacaksın sarı zarflara yazık olacak ..
Köylüde bu olaylardan memnun değildi.Birinci aza kahvede
--Müdür bunlardan rüşvet alıyor galiba
Diye beni suçladı.Bende kızdığımdan.
--Tabii alıyorum bak ev aldım araba aldım bunları ne ile aldım sanıyorsun
Diye çıkıştım.Oradan birini şahit gösterse müdür kendi ağzıyla böyle böyle dedi diye bir dilekçe verseydi artık ayıkla pirincin taşını..
Yedi sene bunu gibi bir sürü olay tat kalmamıştı köyde iyice yorulmuştu ruhum bedenim..
Yeni gelen hizmetli de
_-Hocam sen gidersen ben evlenemem ,bana babalık yap yardımcı ol gitmeden beni evlendir...

--