Öyle uzun uzadıya yazmayacağım..Benimkisi eleştiri..Önce kendime tabi..Sonra da edebiyatın işçilerine
Öykü ve hikaye dalında güzel şeyler maalesef yazamıyoruz. Edebiyat gün geçtikçe sıradanlaşmaya başladı..Nette binlerce öykü, hikaye ve şiir var. Belkide yüz binlerce..
Düşünebiliyor musunuz eskiden bir öykü ya da roman kitabını satın alırken bizde ki heyecanı..
Artık o heyecan yok..O güzel atlılar gibi o güzel öyküler de çekip gittiler..Yazarlar gün geçtikçe şurasındaki saf toprak kokusunu yitiriyor. İşin içine fazla bir değeri olmayan fantastik düşler giriyor..Öykü boğuluyor.
Kitap satışları bir kaç liraya kadar düşmüş. Bu şu demektir; kitap okuyan gittikçe azalıyor.
Şiir de öyle..
Can çekişiyor..
O da bir yana şiirlerin yüzde yetmişi bir birine o kadar çok benziyor ki..Yeni güzellikler yaratamıyoruz.
Edebiyat siteleri papazlara günah çıkarma yeri gibi..Rahatlamak, deşarj olmak için şiirler yazılıyor.
Neyse..
Bu konulara fazla değinmeyeceğim. Yazan arkadaşlarda ben dahil şair olduğunu iddia eden yok.Bırakın insanlar bir şeyler yazsınlar.

Fakat..Fakat yanlı alkışlar yapmayalım..Yani bir şiir güzelse, bir öykü güzelse ona alkış tutalım.
Değilse..neyse..

Çok sevilen ve yazıları okunan bir arkadaşımız heyecan içinde bir öykü kitabı çıkardı..Emek verdi, alın teri döktü ve çıkarmayı başardı..
Ya sonra ?
Kitap fuarlarında yetim bir çocuk gibi oturduğunu gördüm..ve çok üzüldüm.
Halbu ki onun öyküleri güzeldi..
Ama sadece bu yetmiyor ..
Reklam ve tanıtım çok ama çok önemli..
O da yetmiyor.
Kitap satışları için bir gazeteci ya da sunucu ya da sanatçı olmanız lazım..
O zaman ne yazarsanız satılıyor. Bir kağıt peçete üstünede yazsanız bile olur..
Çok yazık..

Kitap fuarlarına gittiğinizde kitabının başındaki yazarların gözlerine lütfen bir bakınız.
O hüznü mutlaka göreceksiniz..

Maalesef gerçek bu..
Bunun haricinde sonuç hüsran oluyor.

Lütfen kitap fuarlarından hiç olmazsa tanınmamış yazarların bir kitabını satın alalım.
ve onlara bir kaç dakikalığına bile olsa mutluluğu yaşatalım.

Sonsuz Saygılarımla.