’Hızlı yaşa genç öl cesedin yakışıklı kalsın...’

Şimdi burada önemli olan cesedin yakışıklı olması mı yoksa hızlı yaşamak mı?hiçbir ceset yakışıklılık kaygısı gütmediğine göre hızlı yaşamak.peki hızlı yaşamaktaki kasıt ne? dilediğin herşeyi yapmak.vur patlasın çal oynasın bir hayat geçirmek.bunu yapan varsa helal olsun.insanlardaki bu yarın kaygısı varken ne çalar ne de oynar...sadece yarın kaygısı olsa yine iyi.birde elalem ne der düşüncesi var aklımızda.’ aman kızım onu giyme elalem ne der sonra’ ya da ’ah oğlum o kızla evlenilir mi elalem duysa ne der’(elalem alacakya kızı koynuna)... bu ve buna benzer birsürü örnek.

aslında şuan yaşadıklarımız bize ait değil.etrafımızdaki terzilerin(anne,baba,arkadaş,komşu fatma teyze,bakkal hacı amca,manav ibrahim bey,öğretmenimiz....)bize diktiği hayatı yaşıyoruz.artık terzilerin maharetine bağlı.iyi dikerlerse yaşanabilir bir hayatınız olur.ama kötü olursa yandınız.elbiseniz ya uzun gelir ya kısa.ikiside sizin için kötü.uzunsa çekeceğiniz çile bitmek bilmez,kısaysa işte o zaman hiç değilse cesediniz yakışıklı olur...

yarın kaygısını çıkaranda elalem ne der düşüncesi değil midir? ’aman sınavı kazanamazsam mahalleli ne der.’başkalarının ağzına laf vermemek için herşeyin en iyisini yapmaya çalışırız.o ne der,bu ne der der der der der ....işte orda başlar yarın kaygısı.
yarın kaygısı=bozuk psikolojiler

bıraksak herşeyi,herkes kendi hayatına baksa,kimse kimsenin yaşamına burnunu sokmasa.işte bunu yapmamız için önce etrafımızı çevreleyen terzilerden kurtulup,kendi yaşamımızı kendimizin dikmesi gerekli,tam kendi bedenimize,ruhumuza,isteğimize göre.ozaman bırak hızlı yaşayı,ölmeyi bile unutur insan.unuturda cesedi en çirkin haliyle bi o kadarda mutlu kalır...