DUVAR YAZILARI DEĞİŞMEK ÜZERE



1960-1970 arası Türkiye duvarları, yeşil çamın yarattığı afişlerle süslenirdi. Kızlarımız, o günün sinema koşullarına göre sevdiği bayan artistlerini örnek alırlardı. Onlar gibi giyinirler... Onlar gibi davranırlardı. Delikanlılarımızın da gönüllerinde sevdikleri jönler yatardı. Taşra duvarları ise sinema tiyatro ve müzikli konserlerin afişleri ile donatılırdı. Herkes, anlayışına göre seçim yapardı. Sinemaya sevenler sinemaya. Tiyatroyu sevenler tiyatroya. Müziği ve edebiyatı sevenler, konser salonlarını doldururlardı.

Toplumun gelirleri kısıtlı olmasına rağmen, herkes mutluydu. Mutsuzlar ise azınlıkta idiler. Herkes birbiri ile et tırnak misali yaşamlarını sürdürürlerdi. Sağ elin verdiğini sol el bilmezdi. İki kişinin arasında söz senedi bilinen söz geçerdi.

Ne var ki bu güzellik, 1970-1980 arası yaratılan ideolojilerden dolayı bitirildi. Her şey gibi yatak odaları bile bölündü. Her köşe, kendisiden emin olarak haklı olduğunu savundu. Haksız olanlar ise etliye-sütlüye karışmayanlardı. Çünkü onlar, bir türlü ideolojik olamamışlardı.

Onlar, duvarları süsleyen sevdiği artistleri arıyorlardı. Ama yoktu. Onların yerini, kahrolsun faşistler ile kahrolsun komünistler afişleri asılmıştı. Dengeler bozulmuştu artık. Verilen sözler, bir elin verdiğini diğer elin görmediği felsefesi unutulup gitmişti. 1980-1990 arası, geçmiş ile yüzleşerek geçmişti.

Duvarlar, boyalı endamları ile nasibini bekleyen gelinlik bir kız gibi beklediler. Duvarlar ve sokaklar, hareketli yıllardan sonra sakin yıllara gömüldü. 1990-2000 arası, duvarlar, yeniden elçilik vazifesini üslendiler. Bu sefer, duvar yazıları değişime uğradığını gördük. Türk edebiyatının en güzel mısraları yer almaya başladı. Mecazi anlamlarda mı istersiniz? Kafiyelimi istersiniz? Aşklarını duvar yazısı ile gönderide bulunmak.

Son yıllarda bu güzel sözcüklerin yerine geziler, parklar, gazlar, sular yazılmaya başlandı. Polisleri bu toplumdan ayrılarmış gibi davranmak, ister istemez 1980 öncesini hatırlatıyor. Polislerimiz bu toplumun evlatları değil midir? Niçin toplumdan ayırmak isteniliyor?

Öte yandan, toplum nedense ısrarla etnik ayrılıklara bölünmeye çalışılıyor. Bu yapılanmayı göz ardı edilirse acılarını hep beraber çekeriz.

Duvar yazıları değişmek üzeredir.

Yazarın Diğer YazılarıAKİLLER VE TÜRK TOPLUMUKÖYLER, İLÇELERİN, İLÇELER DE İLİN MAHALLESİ OLDUTÜRKİYE AĞLAMA DUVARINA DÖNDÜSÖKE DEYİNCEKOMŞULUK İLİŞKİLERİTÜRKİYEDE KADIN OLMAK ZORKARŞILIĞI OLMAYAN BİR SORUATATÜRK’E VE CUMHURİYET’E NEFRET NİYE?SÖKE BAŞKANINI ARIYORMENDERES NEHİRİ VE SÖKE OVASIBOŞA AKAN SULARMAHALLE VE KÖY MUHTARLARIESKİSİYLE YENİSİYLE BİR MEGA KÖYESNAFA KİM SAHİP ÇIKACAK?NAMLUNUN UCUNDAKİ DEMOKRASİBÜYÜK TÜRKİYEDEPREMLE GELEN FELAKETLERBEDELLİ ASKERLİKİNSAN HAKLARI MI, ARAÇ HAKLARI MI ÜSTÜN?YOK EDİLMEK İSTENEN LİDERDOĞU NİÇİN BATI OLAMADI?MİLLİYETÇİ KİMDİR?DSİ’NİN SÖKE’YE BAKIŞIÇİFTÇİNİN KADERİVATANDAŞ YORUMUKAYIP ŞEHİR SÖKE (3)KAYIP ŞEHİR SÖKE (2)BASIN AÇIKLAMASIKÖYÜN DELİLERİ 3KÖYÜN DELİLERİ 2KÖYÜN DELİLERİSERÇE KUŞU (ÖYKÜ)DEMOKRASİ VE SÖKEBÜYÜK MENDERESBİZİM KAHVEHANEBİ­ZİM KAH­VE­HA­NEBİZİM KAHVEHANEBizim KahvehaneBİZİM KAHVEHANEBİZİM KAHVEHANEBİZİM KAHVEHANEBİZİM KAHVEHANESöke’de Gazetecilik YapmakBİZİM KAHVEHANEBİZİM KAHVEHANEBİZİM KAHVEHANEBİZİM KAHVEHANEBİZİM KAHVEHANEBİZİM KAHVEHANEBİZİM KAHVEHANE