Gitme! demişti kadın.sadece o kelimeyi söyleyebilmişti.erkek cevap vermeye bile tenezzül etmezken kadın bikaç veda cümlesi ekledi ardından ve herşey bitti...

işte bu kadar basit bir şekilde bitmişti herşey.gerçi herşeyin başlamasıda bitişi kadar basit değilmiydi.ama nedense bu kadar basitliklerle dolu bi ilişki neden bukadar ağır gelmişti kadına.oysa söz vermişti kendine ve erkeğe,aşk yoktu,olamazdı da.yoksa bu kadar kısa zamanda aşıkmı olmuştu,olmaması gereken birine.oysa istedikleri sadece mutlu olmaktı.birbirlerini mutlu etmek.bugüne kadar gördükleri,tanıdıkları yapmacık,riyakar,yalancı insanlar gibi olmayacaklardı birbirlerine karşı.mantıklarıyla değil kalpleriyle hareket edeceklerdi.zaten mantık aşkın abisi değilmidir.serbest bırakmaz aşkı.bıraksada aşk dilediği gibi yaşasa herşeyi.aşkın yapacağı herşeyde dikilir karşısına.ama onların aşkının abisi yoktu,olsada dinlemezlerdi.birbirlerine olan özlemleri okadar fazlaydı ki hiçbir imkansızlık onları vazgeçirmemişti. işte kadının anlamadığıda buydu.aralarında olan onca imkansızlık ilişkilerini etkilemezken,neden saçma bi konu yüzünden ayrılmışlardı.galiba bunun cevabını hiçbir zaman anlamayacaktı kadın...

tek bildiği kısa zamanda hoşlandığı hatta aşık olduğu adam başkasına aitti.zaten herşeyin cevabı burada değil miydi? istesede onun bitanesi olamazdı.sadece güzel bir rüyaydı yaşadıkları ve uyandı.

bazen saçma nedenlerin altından öyle gerçekler çıkarki,küçük dilimizi yutarız........