Bu sabah gözlerimi açtığımda bir daha uyanmak istemediğimi anladım. Canım acıdı.Canım orda çıksaydı. Ah canım... Banyoya koştum doğruca. Uyanık kalmak için yıkanmalıydım. Uyanmalıydım. Uyanmalıyım...
Küvet dolarken başında bekledim. Böyle başladı.
Suyun dansını seyrettim uzun uzun.Milyon tane zerreciği hayal ettim. Seni düşündüm. Su bugün bir ayrı güzeldi.Soyundum sonra. Ayaklarımı teker teker suya soktum. Suyun içindeki ayaklarıma baktım. Çok güzellerdi suyun içinde. Kendimi suyun içindeyken daha çok seviyorum biliyorsun. Islakken çok mutluyumdur hep değil mi? Her neyse kayıp oturdum.Şimdi hem güzel hemde kocaman bir kadındım.
Başımı duvara dayadım. Bacaklarımı seyretmeye başladım. Seni düşündüm. Bacaklarıma nasıl baktığını... Bacaklarıma öyle bakmaya çalıştım.Senin ’o bakış’ını taklit ettim. Bacaklarım senleyken daha güzellerdi. Sen bana bakarken herşeyim daha güzeldi. Bilhassa memelerim. Kendime baktıkça kendimi senin gözünden görmeye başladığımı anladım. Ne güzel sevmişsin benş. Uzun uzun severdin. Çok uzaklardan şiir gibi severdin, küfür gibi severdin. Küfrün kadar ağız dolusuydu seslenişlerin. Şimdi tek nota basıyorum hayata. Çırılçıplak, çığlıklar içindeyim. Duvarlara yazılan aşk itirafları kadar basit, hoyratçaydı senin aşkın.Kocaman lafazanlıklardı benim varlığım. Kalemimi severdin ya hani, kağıdıma dokunurdun bir zamanlar. Gözlerinle aşkı dokurdun. Giderken herşeyimi,güzel olan herşeyimi aldın. Bana yara bere içinde bacaklar, içi boş memeler bıraktın... Canım çıksaydı ya o karyolanın üstünde. Beni ağzım açık. gözlerim gözyüzüne takılı kalmış bulsalar..!Kof bedenime bakarken yazık etti deseler ardımdan...