İnsanlar yalnız yürümekten yorulur bıkar bazen isyan ederler.
Herkes bir arkadaş bir eş bir sırdaş yani bir ortak arar ama kimileri adım atmaktan kork,kimi hızlı koşar kimi de fren üstüne fren kullanır kimi ise meyvenin tadına vardığı için olgunluğunu bilir evet hayır’ı kullanır!
Birinci guruplar farkında olsa da kendine güveni olmadıkları için kabuğundan dışarı çıkmak istemezler,gelen geçeni izler,kıskanırlar,karanlık odasının perdesini bile aralayamazlar ama oflaması püflemesi bitmez sihirli çubuk arar elindeki mumun sönmesini bekler son nefes de eyvah der ama ay bacayı aşmıştır!
İkinci gurup da gözü pektir altı delinmiş çuvalı kim ne yapacak diyerek dibi görünmeyen suya atlar,bazen boğulma tehlikesi geçirirler bazen de boğulurlar suyu akışına bırakırlar çekirge misali,frensiz yaşarlar son nefes de eyvah der ama ay bacayı aşar.
Üçüncü gurup ise düşünerek hareket etmek ister ortağını tanımak için zamana bırakır,zaman etkili bir ilaca benzetir etkili ilacın acıyı dindirdiği gibi başka yerden yara açacağını düşünmez,bir ipin uzayıp incelip kopması gibi,zamana yayanın kaybetme korkusu pek yoktur kendini mutlu edecek alanları görmez ,hep olumsuz pencerede bakar kısacası ortağının olumsuzluklarını eteğinde toplar ileriye yönelik taş olarak kullanırım diyerek hep pusudadır fren üstüne fren kullanır.
Bencil ve korkaktır evet hayır’ı kullanamaz hırsız bakkal gibi gözü tek kefeye bakar,hem kendine benzeyeni arar hem kullanabileceği ortak arar,çelişki içerisindedir katil denen zamana teslim olur son nefes de eyvah der ama ay bacayı aşar!
Dördüncü gurup ise fedakarlık ederek özgürlüğünü yarıya indirir iki bedenin ömrünü bir hamur misali bir birine katarak aynı kaşıkla beraber harcamak ortağından habersiz el uzatamaz,kör atın kör tarafından yemini çalmaz,yalnız kalmaktan korktuğu için ortağı eşek de olsa bile sırtına binmez son nefes de hakkını helal et der!
Aşur ŞAHİN 14.08.2013