Nasıl olduysa hükümet bir ara yetiştirme yurdunda ki işsiz çocukları milli eğitime hizmetli olarak aldı.Bunlardan bir tanesi de bizim okula düştü.
Hasan müdür,hasan öğretmen ,hasan efendilikten ayrı.Hem mutemet,hem ita amiri ,hem de taakuk memur görevlerini yapmaktaydım.
O gelince bir az olsun yüküm hafifleyecek miydi yoksa daha da artacakmıydı.
Okulun şu eksik bu eksik aşağıya (Şehire ) indiğinde ev ihtiyaçlarımla beraber onu da ihmal etmezdim.Benim özel okulum du,sahiplenmiştim ben de okulumu..
Önce yazısı sonra bir gün kendisi çıka geldi.Köyde lokanta otel olmadığından gelen öğretmen arkadaşlar gibi önce bizim pansiyonda ağırlıyorduk.Sonra yer bulup oraya gidiyordu.
Bizim pansiyon dediğimde iki göz odadan ibaretti,onu hikayesi de ayrı neler çekmiştik..
Hanım bir kaşık,bir tabak fazla koyuyordu sofraya.
Yurtta her şey hazır olarak verildiğinden gelen arkadaş pek çalışmayı sevmiyordu.Daha sonra okullarına hizmetli olarak verilen arkadaşlarla konuşunca ortak teşhisimiz doğruydu..
Artık çay servisimizi yapıyor,zili çalıyordu.Öğretmenler odasında onunda bir yeri vardı.Bazen olur olmaz laflara karışıyordu.Öğrencilerin ağabeyi olmuştu .
Yalnız kalınca işe yeni başladığı için bir az öğüt vereyim dedim.
--- Bak burası küçük bir yer,gezdiğin yerleri dikkat et.Alış verişin düzgün olsun,oraya buraya bakma,seni bir de denerler eli uzun mu kısa mı yani hırsızlık var mı diye..
Geçmiş gün bir çok öğütte bulunmuştum.
Bu sözlerimin üzerinden bir hafta sonra
---Hocam senin dediğini yaptılar akşam.
Ne demiştim unutmuştum söylediklerimi,başladı anlatmaya.
--- Akşam yukarı mahalleye Ramazanın kahvesine gitmiştim.Aynen senin dediğin gibi .Çay içerken baktım yerde kağıt para eğilip aldım elime bakın birisi parasını düşürmüş dedim kahvedekinlere.Karşı masa da oturan sakallı dede beni yanlarına çağırdı.
---- Otur bakalım,o parayı biz koymuştuk bakalım eli uzun mu kısa mı öğrenelim dedik.
--- Aynen hocam dediğin gibi ya ..Hayret lafları ağzından eksik olmadı o gün..
Bakalım daha sonra neler bekliyordu beni...