HAYATIN ANALİZİ – 1
İnsan toplumsal / sosyal bir varlık
Bireysel yalnız bir yaşam insanoğluna göre değil.
Her daim paylaşmak – değer vermek /verilmek ve önemsenmek için birileri ya da birileriyle birlikte olmaya ihtiyaç duyar.
Hayatta her zaman hazza yakın olmak ve onu yakalamak için uğraşırız.
Kimsenin ağzından duyamazsınız ben acıyı seviyorum . Acı dolu bir yaşam benim için diyen.
Haz almak güzel de. İş acıya gelince işler değişir bir anda.
Acı kimilerini olgunlaştırırken , kimilerini de en dibe vurur.
Birlikte yaşamı en anlamlı kılan durum ise duyguları yoğunlaştığı ikili/sevgi ilişkileridir.
Egoizmin – bireyselliğin – sosyal maskelerin – yalanların ve güvensizliğin kol gezdiği bu günümüz ortamında sevgiyi ya da ikili ilişkileri kararında yaşamak ne oranda gerçekleşebilir bir durum ki ?
Sevgi emek ister. Emek ve çaba harcamak her şeyi hemen ve hızlıca elde etmek isteyen günümüz insanının bir özelliği olmasa gerek…
Sevgide korkuya yer yoktur. sevgi göze alabilmektir her şeyi...
Sevgiler çaput-paçavra olmuşken,,,,



Çoğu zaman hayatın adil davranıp davranmadığından şikayet edilir.
Adil olmayan hayat mı ?
Yoksa hayatı kendine yaşayan insan mı ?
Ne dersiniz ?????