ŞEKER BAYRAMI
Şeker tadında bayram,Ramazan Bayramı.Otuz gün oruçtan sonra geldiği için olsa gerek,Ramazan Bayramı’nın öteki adıdır Şeker Bayramı.Bu adlandırmayı yadırgayanlar var.”Hiç olur mu? Şeker Bayramı denir mi Ramazan Bayramı’na?” diye söylenenler,sokrananlar az değil.
Size bir şey deyim mi? K.Maraş’ta Ramazan Bayramı’na “Çörek Bayramı” derler. Şeker Bayramı evet de Çörek Bayramı neyin nesi?.. Anlatacağım efendim.Biraz sabır lütfen.
K.Maraş’ta on üç yıl kaldık. On üç yıl dediğin hayli ömürdür.K.Maraş’a gittiğimizde Eren bir yaşındaydı.Hatice,Arzu,Yağmur orda doğup büyüdüler.Çocuklukları orda geçti.Şimdilerde Eren yarı Maraşlı. Eren, K.Maraş’ta İş Bankası’nda işe başladı ve iş arkadaşı Şule ile evlendi.Gelinimiz Şule Afşinli. Hısımlarımız Melek-Ahmet Bozkurtlar K.Maraş’ta. Ona sebep bir ayağımız K.Maraş’ta bizim de...
Ha ne diyorduk?..K.Maraş’ta Ramazan Bayramı’na Çörek Bayramı derler.Sebebine gelince Maraş Çöreği’ni bilir misiniz? Kurabiye gibi.Fındık lahmacun büyüklüğünde.K.Maraşlılar Ramazan’ın on beşinden sonra çörek yapmaya başlar.Mahalle fırınları sahurdan sabaha kadar çörek mesaisi yapar.Bildiğim kadarıyla çöreklik un margarin yağla yoğrulur.İçine çörek otu katılır.Damak zevkine göre fındık,ceviz konabilir içine.Merdaneyle hamur lahmacun inceliğinde açılır.Sürülür fırına.Bu çörek aylarca dayanır.Çayın yanında yenirse cana şifadır Maraş Çöreği.
Şimdilerde sanayileşmiş. Kepeklisi,şekerlisi,biberli baharatlısı...Çarşıda pasta börekçilerden her zaman alabilirsiniz.Ama daha önceleri Ramazan’a özgü bir damak tadıydı Maraş Çöreği.
Geçen Ramazan Bayramı’nda torunlarımız Emir’le Emre bizdeydiler.Bayram sabahı Batuhan’la Mehmet Akif geldiler.Bunları harçlıkladık.Emir’le Emre’nin ellerine birer küçük torba (poşet) verdi nineleri.Çıktılar şeker toplamaya.Birer torba şekerle geldiler. Yüzlerinde güller açmış...
Bayram bitti,tatil de...K.Maraş’a döndü bizim kahramanlar. Emre bir torba şekerini unutmuş.K.Maraş’ta ortalığı ayağa kaldırmış “Benim şeker torbam köyde kaldı.” diye.Telefon üstüne telefon...”Babanne! Benim şekerlerimi sakla.Köye gelince isterim.”
Bu Ramazan’da burdaydılar.Bir torba şeker hazırladık Emre’ye.Şekerine kavuşunca bir başka bayram sevinci yaşadı bizim afacan.
Ey azizler! Şeker tadında bayram diliyorum cümlenize...