Neler neler yapıyorum biliyor musun, seni ruhumdan, bedenimden, beynimden söküp atabilmek için neler yapıyorum? Nerede ve ne hallerde yaşıyorum biliyor musun, senden uzaklara kaçmak için? Kanayan yaramı bir köşeye çekilip yalıyorum sağaltmak için. Hekimin verdiği ilaçları derdime deva olsun diye hepsini birden alıyorum. Sensizliğim, sana olan sevdam silinsin, izi kalmasın diye. Artık sana sesimi duyurmak istemiyorum, kayboluyor kör kuyularda çığlıklarım. Hiç kimseyi ne görmek,ne de duymak istiyorum. Bıraksınlar beni bana, senin hayalinle yanıp kavrulayım. Ne aş istiyorum, ne de su, güneşin ışığı değmesin bana. Senin olmadığın bu yaşamımda hiç bir şeyin anlamı yok.



Hayır, unutmaya çalışmacağım, zamanın acımasızlığına terk edemem bu sevdayı. Eğer unutursa bu gönül seni, hiçleşir, yok olur. Aşk ,aşk olmaktan çıkar. Yusuf gibi kör kuyulardayım, çığlığımı duyan yok. Bana sesimin yankısı geri dönüyor. Ama yine de seni sevmekten vazgeçmeyeceğim. Yüreğim, yüreğine dokunur mu, acılarım diner mi sensiz bu yaşamda? Okuduğum her satırda, şarkıda, türküde dile gelen sevdada seni bulacağım. Yüreğimi burkan hasretin, gözlerimden akan yaşlar hiç bitmeyecek. Ama bileceğim ki; birbirimize çok uzak olsakta, gönlümüzün en ulaşılmaz yerinde ben sende, sen bende olacaksın.



Biliyorum ki seninle an’ı yaşayamayacağım. Örneğin sıradan bir konu üzerinde konuşamayacağız, bir fincan kahveyi birlikte oturup içemeyeceğiz, uzaktan da olsa göremeyeceğiz birbirimizi. Aynı sokaklardan geçip, aynı havayı teneffüs edemeyeceğiz.. Tesadüfen olsa bile karşılaşamayacağız. Bizi birbirimize bağlayacak olan ortak arkadaşlarımız, dostlarımız olmayacak. Sevgimiz; yüreklerimizde ömür boyu yalnızlığa mahkum olarak kalacak. Ne yazık ki an’ları olmayanların biriktirdikleri anıları da olmaz. Anıları olmayanlarda unutulmaya ve yok olmaya mahkum kalırlar. Zamanın acımasızlığı onlarıda silikleştirip, yok eder. Zaman denilen bu canavarın eline bırakmamak için satırlara dökeceğim sana olan sevdamı. Hasretim satırlara aksın ki, ömrüm, ömrü olsun.



Bazı tutulmalar kendi içlerinde yaşanır. Bu gönül hikayeside bende, bütün bu yok edicilere rağmen en ücramda böyle yaşanacak bir tanem, ruhum, gönül gözüm, ilk ve son aşkım. Seni ölünceye kadar gönül kasamda saklayacağım.