Herkes yazmalı.
Yazabilir.
Kim okuyacak diye kendimizi hafife almamalıyız.
Her yazılanın bir okuyucusu mutlaka çıkacaktır.
Yazmak özünde paylaşmaktır.
Konu komşu, arkadaş, tanıdık tanımadık okur dostları bizim paydaşımızdır.
Bir kişi dahi okusa yeter.
O gün bir arkadaş edinmiş oluruz.
Okunmazsa da yazmalı.
Hayata not düşmüş oluruz az mı?
Hele öğretmenler mutlaka yazmalı.
Paylaşmalı.
Kendi payıma öğretmen yazarlara pozitif ayrımcılık yaparım. Söz veriyorum.

Öğretmenlerimiz çoğunlukla sözel takılırlar.
Yani çok konuşurlar diyelim.
Biraz da yazsınlar istiyorum.
Sadece ilklerini yazsalar dünyanın konusu çıkar.
O heyecanlar unutulur mu?

İlk sınıf, ilk maaş, ilk çevre oho ..............nice ilkler.

Göreceksiniz günden güne kendinizi bulmuş olacaksınız.
Davranış haline gelecektir.
Yazma işi.
Düşünme ,olay ise zaten bizde gani.
Ağarmış saçlarla emekliliğimizde elimizin altında hayatımızın özeti olsa kötü mü? olur. Torun torba eş-dost ,meraklılar okurlar.
Ki o zamanlar konuşmaya takatimiz kalmayabilir.
Ne demişler "akıl da kalmaz satırda kalır. Herkesi yazmaya davet ediyorum.
Hele öğretmenleri bu günden tezi yok kendiniz için iyi bir karar alın tıpkı sigarayı-içkiyi bırakır gibi. Beyniniz de değişikliği yapın. Herkesi şaşırtın. Kendinizi bile.