Saklanmak istiyor artık insan. Yerine göre türlü maskeler takmak istiyor. İnsanlar beni anlayamıyor. Anlamalarını da beklemiyorum zaten.. İnsan olmak ile insanlık arasında dağlar kadar fark vardır. Ne yazık ki günümüz insanları parayı "her şey" olarak kabul etmişler. İşin kötü tarafıysa paragöz okurlarım ; Her şey, para değil. Hatta para, "hiçbir şey" denecek kadar önemsizdir değerlerin yanında. Karnınız doyuyorsa, sıcacık bir fincan kahve ile ısınabiliyorsanız ne mutlu ki fazlasına ihtiyacınız yok. İnsanın ellerini kavrayabilecek birisi var ise bu mutluluk paha biçilemez. Her gece karşılıklı ince belli bardakta birer bardak çay içtiğiniz kişinin değeri bambaşkadır. Ben genelde babam ile karşılıklı içerim sıcacık çayımı. Bazen o dertli olur, bazen ben. Susarız arada bir, o bir sigara yakar ve öylece uzaklara dalar. Ben ise babamın dertlerinin nasıl havada uçuştuğunu seyrederim. Birbirimizden anlaşılmayı hiç beklemedik. Biz o masa da, sadece çay içen iki arkadaşız. "Susarak anlatmak" vardır ya, işte ben onu babamla çay içerken öğrendim. İyi ki varsın babam, iyi ki çay arkadaşımsın. Birbirimize söyleyecek çok sözümüz vardı ama biz susmayı seçtik. Ben kimseyle susarak konuşamadım baba, bir tek seninle başarabildim bunu. Çay içmek, benden çok sana yakışıyor babam.

Enes Demirci