Her bir yanı pespembe boyayasım var.Deli olduğumdan yada çok fazla çocuk ruhlu olduğumdan değil.Belkide sadece duvarları değil kapkaranlık dünyayıda mavi ve yeşile boyayasım var.Görmek istemiyorum kötülükleri,duymakta istemiyorum.Halbuki en çok mavi ve yeşil yakışıyor dünyaya.Bu kadar güzelliklerle,büyüleyici bir düzenle yaratılmış bu dünyada neden insanlar illaki huzursuzluğu ve huzursuz etmeyi seçerler.Şu dünyanın haline bakılacak gibi değil savaşlar,suç oranlarının artması,bir sürü sorunlar.Bu sorunların kaynağı nedir? bu sorunun elbetteki bin tane cevabı olabilir.Ama ben birinci sıraya kendi cevabımı koymak istiyorum.Saygı ve sevgi eksikliği.İnsanlar insani vasıfların hepsini bir arada bulundurabilseler belkide bu sorunlar en aza indirilirdi.Herkes ve her toplum bir şekilde yaşayıp gidiyor dünya üzerinde.Ama insani sıfatlara geri dönülmezse insanlıkta yok olur.Hiçkimse savaşı kötülüğü isteyemez istememeli.Her ne sebeple olursa olsun haksızlık hiçbirzaman kabul edilemez.Ve herkesin kendini savunma hakkı vardır.Yeterki savunduğu şeyler hukuka devlete millete vatana uygun ve hayırlı bir şey olsun.
Birde şunu düşünüyorum,bu kadar zor mu acaba milletçe huzur içinde yaşamak gönül gönüle.Türkiye demek vatan demek,huzur demek,nefes demek.Keşke herkes bu nefesin kıymetini bilse.Allah devletimizi ve milletimizi her zaman zalimlerden korusun inşallah.