Bir yıl daha sensiz geçti.Yıl demek belki yanlış oldu asır demem lazımdı.Doğum günümde tanımıştım yüreğimi aylardan Nisan’dı . Zamanın başlangıcı benim için o gündü artık.En güzel doğum günü hediyemdin..Yıllar geçti zamana zaman eklendi güzellikler anılarda yaşar oldu hiç ama hiç unutulmadı.Nasıl unutulur ki yaşananlar..Seni unutmak kendimi unutmak olurdu..Sadece alıştığım yokluğundu,gidişindi..En sevdiklerim,dostlarım unut diyorlar unut!!.İnsanım ben, yaşadığım anları nasıl unutabilirim.Yalnızca kabullenebilirim sensizliği, unutamam!.Sen geçmişim ,dünümsün..yaşananlar seninle yaşandı sen, hep sahip olduğun yerde kalacaksın.
Şimdi nerdesin ıssız sokaklarda mı gecenin koynunda mı yağan yağmurun altında mı yada bir sevgilinin elindemisin bilmiyorum.Bense senlinle yıllar boyu gezdiğim yaşadığım nefes aldığım yerlerdeyim.Sensiz yeni bir yaşa daha girmişim ne fark ederki.Sayılar anlamını yitirmiş benliğimde .Nisan yağmurlarına yakalandık bir kere..Yağmur damlası aşkı alıp götürdü ben izledim..Kurtaramadım hesap edemedim sevdamıza gölge düşürenler olacağını..Aşk’a hesap katmayı bilemedim..Yürekten sevmiştim yürekten tertemiz..
Şimdi yanımda olmasan da çok uzaklarda başka bir hayat yaşasanda seni hep anılarımda yaşattım, hiç öldürmeden özenle sakladım ruhumun derinliklerinde..Gitmek zorundaydın gittin.
Seni severken yaşadım.
Seni severken gözyaşı döktüm
Seni severken sevildim
Seni severken anların ne kadar değerli bir hazine olduğunu öğrendim


Yüreğimde yeniden sevmeye engel sevdan var..

miray