Yükünü taşıyabiliyorsan sen taşı, başkalarına yük olmasın.

Üşengeç insan pasifliğini, tembelliğini, sorumsuzluğunu saklamak için bahaneler üretirken hiç de üşengeç değildir.

Namerdin iyisi var zannetme, yanılırsın; sonra gider gene bir merde sarılırsın.

Bu dünyadan göçen insanların ardında bıraktıkları, geriye kalanlara ya acı ya da övünç verir.

Halkı üzerinde baskı kuran, zulüm eden, adalet ilkelerine uymayan, bölüşümü adil yapmayan bir iktidar; meşruiyetini kaybetmiş bir zorbalar topluluğundan başka bir şey değildir.

Beni yanlış yola sevk edene ben yoldaş demem.

Yaşlanmanın en büyük ödülü akıllanmaktır.

Yeminle söze başlayan, konuşmasını yeminle bitirir. Aradaki söylediklerinin de çoğu yalan azıcığı da doğrudur.

Balyozunu hızla kayaya vuran heykeltıraş, kayanın içinde gizli olanı gördüğü için böyle acele etmektedir.

Çağdaş olmak, insanlıktan vazgeçmeyi gerektirmez.

“Beni eleştir.” Diyor, eleştirdiğimde de bana düşman oluyor.

Küçük düşünceler gelmeden önce büyük ses çıkarır, büyük düşünceler ise geldikten sonra.

Sen mi duyuramadın, o mu duymak istemedi?

Robot olduğu için övünen robota hiç rastlamadım, fakat robot olduğu için sevinen çok insan gördüm.

Aşk bir masaldır. Bu masalı dinlemeyecek ve inanmayacak olan kişi hemen hemen hiç yoktur.

Başarısız kişi de başarmaya adaydır.

Akıllı adam kendini övmez. Kendini övmek aptalların işidir.

“Ne oldum!” diye hava atanlar, lütfen mezarlıklara bir göz atın ve biraz düşünün: Bu insanlar da dün beydi, padişahtı, kraldı; bugün ise sadece bir çuval kemik.

Çocuğu eleştirirsen önüne engel koyarsın, översen önündeki engelleri kaldırmış olursun.

Senin dünyan işte o kadar, onun dünyası işte şu kadar, benimki de işte bu kadar! Herkes dünyası kadar konuşur, dünyası kadar dinler ve dünyası kadar anlar.

Kötü ve çirkin insanı çeker, ahlâk freni olmayanlar hemencecik bu çekime kendilerini kaptırıverirler.

Yaşamak işlerin en zorudur.

Bulduğunla yetindiğin an, aramaktan vazgeçtin demektir.

Düşündüğünü söylemeyen kişinin dürüstlüğü de tartışmalıdır.

Bilgi bir hazinedir, insanlık da bu hazinenin sahibi.

Umut, düşüncelerimizdeki çiçeklerin can suyudur.

Hak ettiğini bulamadığından yakınıyor. Hayır, sen farkında değilsin ama buldukların gerçekten de senin hak ettiklerindi.

İnsanları utanılacak duruma düşürmekten hoşlananların varlığı, insanlık adına utanılacak bir durumdur.

Ölüm habersiz gelirmiş, ama çok ender de olsa, ölümün randevu verdiği kişiler de vardır.

En ağır hakaretlerden biri de, küçük işleri büyük adamlara yaptırmaktır.

Yaptığın ilk yanlışı fark edip de düzeltmezsen yeni yanlışlara hazır ol.

Batan gemiyi önce terk ettikleri için farelere kızanlar, gemiyi son terk etmesi gereken bazı kaptanlar da aynı şeyi yapıyorlar. Onlara ne diyeceksiniz?

Ölüm kapımı çalarsa ona vereceğim cevap hazır: Başka kapıya…



Sevgili okur, geçen sene yayımlanan Oruç Baba’dan Aforizmalar’ın ikinci kitap hazırlığını yapıyorum. Her zaman olduğu gibi şimdi de değerli öneri ve görüşlerinizi almak üzere bu çalışmayı da internet ortamında sizlerle paylaşmak istiyorum. Katkı sağlayacak yorum ve eleştirileriniz için şimdiden teşekkürler... (ÖFH)