Zamanların birinde Efsun ismi olan güzel mi güzel bir prenses yaşarmış. Bu prenses kötü olan hiçbir şeyi sevmiyormuş . Annesi kraliçe İstanbul ve babası kral Fatih . Bu krallık köyde herkes tarafından sevilirmiş . Bir gün kötü kalpli kara büyücü çıkmış gelmiş ve bu krallığa kara bir büyü yapmış ve bu kara büyüyü de bir tek Efsun bozabilirmiş.
Günlerden bir gün Efsun’un rüyasına birisi girmiş ve Efsun’ a büyü gücü vermiş ve rüyasından gitmeden önce ona şunu söylemiş:
- “Sana bu gücü aileni krallık ’ı kurtarman için veriyorum ve iyilik için veriyorum “ demiş ve rüyadan çıkıp gitmiş.
Efsun büyük bir şaşkınlık duygusu ile rüyadan uyanmış ama Efsun henüz 16 yaşındaymış nasıl yapabilirmiş ki bunu. Düşünmüş durmuş. Sonra köyün büyücüsüne gitmiş anlatmış her şeyi ve bir deneme yapmışlar eğer prenses güneşi ikiye bölebilirse büyü gücü var demektir eğer bölemez ise büyü gücü yok demektir. Efsun da söylenileni yapmış ve herkes bakmış ki oluyor demek prenses bu krallığı kurtaracak. Herkes o an da mutluluktan havalara uçmuş ama bunu nasıl yapabileceğini henüz bilmiyormuş.
Büyücüyle birlikte başlamışlar çalışmaya günler geçmiş , haftalar geçmiş Efsun sonunda nasıl yapabileceğini anlamış nasıl ki bazen bazı büyüleri yaptığında sadece aklından geçirmesi yetiyormuş ve bütün halkı toplamış ve aklından geçirmeye başlamış “ kara büyücünün yaptığı bütün her şey eski halini alsın ve bu krallık bu insanlar kurtulsun “ demiş ve anında bütün her şey değişmeye başlamış bütün herkes şaşkınlık içerisinde olan biteni seyre dalmış.
En büyük ulu ağaç konuşmaya başlamış. Ulu ağaç:
- Ben demedim mi zamanında sizlere bu krallığın başına bir şeyler gelecek ve bunu bir tek prenses çözecek.
Bütün halk prensesi o an da kutlamaya başlamışlar .”Yaşasın prenses “ sesleri bütün evreni sarmış.
Onlar ermiş muradına siz de kerevetine….

PENBEGÜL YILMAZ