Güneş yine farklı damladı topraklara. Sen yokken herşey , heryer farklı. Kalktım yine bir fincan kahve yaptım kendime;her kalabalıktan kaçtığım gibi içimdeki kalabalıktan da kaçmaya çalıştım. Senle ilgili olan herşey aynı bende. Yine yüzün duvarlara yansıdı,yine sevdiğin herşey etrafımda çember oluşturmuş... Çok sevdiğin şarkı yine çalıyor , adını fısıldıyor sanki kulaklarıma. Özledim diyemiyorum artık. Özlemi aştım,ruhum geliyor sanki sana. Sensiz her vakit vicdan azabı gibi. Şarkı da tam beni tarif ediyor işte.’’ Kalbim uzaklarda bir yerlerde,kalbim kayıp.’’ Boğazımdan birkaç kelime çıkıyor kusuveriyorum olmayan sana. Sen gittiğinden beri günler hızlı geçiyor sanki,yaşlanıveriyorum hemencecik. Uyuşuk hissediyorum bedenimi. Kim nereye derse orada oluyorum bedenen. Ama sadece, sadece seni düşünüyorum biliyor musun?.. Gözlerime perde gibi inmiş gülüşünü izliyorum. Gözlerim hep aynı noktada sabit kalıyor. Ve o nokta rengarenk düşler saçıveriyor anında. Gülümsüyorum.. An itibariyle peri masallarında her seferinde farklı bir Sen’ e çıkıp sarılıveriyorum. Arkamı dönüp işaret ediyorum kutu kutu pense oynayan bulutları. Sonra aniden gözümün önünde pembe bir toz bulutu patlayıveriyor. Bakakalıyorum karşımda kapakları aşınmış kitaplara. İçim sıkılıyor;elimde anahtar, ucuyla masaları kazıyorum saçmalamak için. Ne yaptığımı bile kestiremeden içimdeki özlemle boğuşuyorum. Meğer perde kapanmış. İnanmak istemediğim herşey yüzleşmek için gelmiş,hesap vakti sanki! İçimde ılık ılık akan kanın yavaşladığını ve sıcaklığını giderek kaybettiğini gözlemliyorum. Farkındalık duygusu bir başka, zoraki farkında olmaksa bambaşka birşeymiş,anlıyorum. Bir süre sonra göze batıyor bazı şeyler.Mesela sensiz kalmak. Hiç bu kadar öksüz hissetmemiştim kendimi. Hiç bu kadar ısındığımı ve aynı anda buz kestiğimi görmedim. İlk önce ayak tabanlarımdan bulanık bir sıcaklık diz kapaklarıma erişiyor,aynı anda felç olmuş gibi uyuşuyor ve sonra tüm vücudum buz kesiyor. Rahatsızlık verici duygular yaşadığımın farkındayım. Senin geri gelmeyeceğinin ise zoraki farkındalığındayım. Ve bunlar ağır geliyor. Yine de sana söz verdiğim gibiyim. Gülüyorum ama işte uyuşukluğuma söz geçiremiyorum olmuyor. Ayrıca da 107 değilim artık. Gittikçe inceliyorum söylemedi deme. Seni seviyorum.